Nowopobłogosławiona do modlitwy róża dość nietypowo skupia duchownych diecezjalnych (cały aktualny zespół duszpasterski parafii św. Jana Kantego), zakonnych ( siostrę Andreę, albertynkę), i świeckich (rodziny pracowników plebanii i osoby zaangażowane w życie parafialne). Żeby trwała ożywcza jedność pomiędzy duchownymi i świeckimi w Kościele. Jest różą sięgającą poza granice naszego kraju, na wschód, w okolice Lwowa i na zachód, w okolice Norymbergi. Bo nie mamy obaw przy spojrzeniu na Wschód, nie mamy też kompleksów przy zainteresowaniu Zachodem. Jest też różą koedukacyjną, skupiającą modlących się w szerokim zakresie wieku (od 16 do 77 lat). Wbrew odwiecznym utarczkom między kobietami i mężczyznami. W poprzek rozmaitym kofliktom pokoleń. 
      Skupia ludzi gotowych do tańca, do pracy na rzecz parafii i do różańca. (na zdjęciu ze zrozumiałych względów część członkiń i członków róży obecnych na Mszy św. i spotkaniu po inauguracji modlitwy w sobotę, 30 listopada)

      Powstała błyskawicznie, w ciągu niespełna miesiąca, wbrew ogólnemu przekonaniu, że do modlitwy raczej trudno przekonać dzisiejszego człowieka, zwłaszcza młodych i tych w sile wieku. Jej genezą było silne pragnienie modlitwy świeckich w praktycznych intencjach poprawiających styl życia wierzących, na które to pragnienie chętnie odpowiedzieli duchowni. Jej główną intencją modlitewną jest prośba o pokój, jedność i zgodę we wszystkich wymiarach życia, w których uczestniczymy.
      Róża przyjęła patronat św. Jana Kantego, głównego Patrona Archidiecezji Krakowskiej, Miasta Krakowa i naszej parafii.
      Dziś zaczyna swą posługę modlitwy i zamierza aktywnie brać udział w mobilizacjach modlitewnych.
      ***
      W parafii odmawia codziennie rózaniec siedem róż żeńskich, jedna męska i jedna koedukacyjna.