MENU
Dokumenty potrzebne do załatwienia pogrzebu to:
- odpis aktu zgonu zmarłego z USC,
- potwierdzenie, czy zmarły był zaopatrzony sakramentem namaszczenia chorych i wiatykiem od kapelana szpitala lub kapłana, który udzielił wymienionych sakramentów.
- informację o dacie i miejscu pochówku wydaną przez Zarząd Cmentarzy Komunalnych, jeśli Rodzina zmarłego taką otrzymała.
Sprawy pogrzebowe w Kancelarii Parafialnej załatwia rodzina zmarłego, bez pośrednictwa firm świadczących usługi pogrzebowe.
Istnieje możliwość odprawienia Mszy świętej przy trumnie w naszym kościele, zwłaszcza wówczas, gdy pogrzeb ma miejsce na cmentarzu, który nie dysponuje kaplicą stosowną do sprawowania Eucharystii.
Sprawy pogrzebowe najpewniej można załatwić w godzinach urzędowania kancelarii parafialnej, jeśli czas na to pozwala. Jeśli nie, najlepiej podejść do zakrystii po odprawieniu której kolwiek Mszy św., by spotkać się z kapłanem, który spisze pogrzeb.
Kilka porad dla rodziców dotyczących pogrzebu ciała dziecka martwo urodzonego
Każdego roku około 40 tys. rodzin w Polsce doświadcza dramatu poronienia samoistnego. Dramat ten spotyka często młode małżeństwa, które leczyły się, modliły i z niepokojem oczekiwały szczęśliwego porodu. W takich wypadkach stajemy więc nie wobec jednostki chorobowej, ale wobec rodziców, dziadków, wobec rodzeństwa, boleśnie przeżywających śmierć oczekiwanego i kochanego już przez nich dziecka (...) Ich niezbywalnym prawem jest pożegnać, opłakiwać i pochować to dziecko.
Dziecko należy przecież do rodziny.
W ten sposób dziesięć lat temu, w 2008 roku biskupi polscy w liście Otoczmy troską życie człowieka zachęcali nas do objęcia troską rodzin roniących.
Należy pamiętać, że rodzice dziecka martwo urodzonego, jego dziadkowie, jego rodzeństwo oraz każda osoba, która się do tego zobowiąże mają prawo wyprawić pogrzeb jego ciała. Mogą też z tego prawa zrezygnować. W takim wypadku może ono zostać przekazane decyzją właściwego starosty uczelni medycznej do celów naukowych. Gdyby i uczelnia nie wykazała zainteresowania przyjęciem ciała dziecka martwo urodzonego, obowiązek wyprawienia pogrzebu przechodzi na gminę właściwą dla miejsca zgonu dziecka. Można się wtedy spodziewać zbiorowego pogrzebu ciał dzieci utraconych, pozostawionych przez rodziców w oddziałach położniczych. Ciała grzebie się w zbiorowych grobach dzieci martwo urodzonych.
Wierząc w zbawienie dzieci nieochrzczonych, zachęcamy jednak serdecznie najbliższych dziecka martwo urodzonego do wyprawienia pogrzebu martwego ciała z szacunkiem należnym godności dziecka Bożego, dziecka jedynego w swoim rodzaju, wyjątkowego i niepowtarzalnego, którego nie zastąpi żadne inne.
W kancelarii parafialnej pomożemy przygotować taki pogrzeb.
W oparciu o Rozpoznaj swoje dziecko we mnie...Rzecz o poronieniu samoistnym dziecka i jego pogrzebie, Piotr Guzdek, Wydawnictwo scriptum, Kraków, 2017, s. 341-378, prezentujemy też kilka istotnych uwag i porad niezbędnych dla roniących, którzy pragną pochować ciało zmarłego dziecka. Polecamy również kontakt z Krakowskim Hospicjum dla Dzieci im. ks. Józefa Tischnera, którego działalność rodzice osieroceni przez dzieci oceniają jako kompetentną, troskliwą i pomocną.
Sprawy pogrzebowe najpewniej można załatwić w godzinach urzędowania kancelarii parafialnej, jeśli czas na to pozwala. Jeśli nie, najlepiej podejść do zakrystii po odprawieniu której kolwiek Mszy św., by spotkać się z kapłanem, który spisze pogrzeb.
Kilka porad dla rodziców dotyczących pogrzebu ciała dziecka martwo urodzonego
Każdego roku około 40 tys. rodzin w Polsce doświadcza dramatu poronienia samoistnego. Dramat ten spotyka często młode małżeństwa, które leczyły się, modliły i z niepokojem oczekiwały szczęśliwego porodu. W takich wypadkach stajemy więc nie wobec jednostki chorobowej, ale wobec rodziców, dziadków, wobec rodzeństwa, boleśnie przeżywających śmierć oczekiwanego i kochanego już przez nich dziecka (...) Ich niezbywalnym prawem jest pożegnać, opłakiwać i pochować to dziecko.
Dziecko należy przecież do rodziny.
W ten sposób dziesięć lat temu, w 2008 roku biskupi polscy w liście Otoczmy troską życie człowieka zachęcali nas do objęcia troską rodzin roniących.
Należy pamiętać, że rodzice dziecka martwo urodzonego, jego dziadkowie, jego rodzeństwo oraz każda osoba, która się do tego zobowiąże mają prawo wyprawić pogrzeb jego ciała. Mogą też z tego prawa zrezygnować. W takim wypadku może ono zostać przekazane decyzją właściwego starosty uczelni medycznej do celów naukowych. Gdyby i uczelnia nie wykazała zainteresowania przyjęciem ciała dziecka martwo urodzonego, obowiązek wyprawienia pogrzebu przechodzi na gminę właściwą dla miejsca zgonu dziecka. Można się wtedy spodziewać zbiorowego pogrzebu ciał dzieci utraconych, pozostawionych przez rodziców w oddziałach położniczych. Ciała grzebie się w zbiorowych grobach dzieci martwo urodzonych.
Wierząc w zbawienie dzieci nieochrzczonych, zachęcamy jednak serdecznie najbliższych dziecka martwo urodzonego do wyprawienia pogrzebu martwego ciała z szacunkiem należnym godności dziecka Bożego, dziecka jedynego w swoim rodzaju, wyjątkowego i niepowtarzalnego, którego nie zastąpi żadne inne.
W kancelarii parafialnej pomożemy przygotować taki pogrzeb.
W oparciu o Rozpoznaj swoje dziecko we mnie...Rzecz o poronieniu samoistnym dziecka i jego pogrzebie, Piotr Guzdek, Wydawnictwo scriptum, Kraków, 2017, s. 341-378, prezentujemy też kilka istotnych uwag i porad niezbędnych dla roniących, którzy pragną pochować ciało zmarłego dziecka. Polecamy również kontakt z Krakowskim Hospicjum dla Dzieci im. ks. Józefa Tischnera, którego działalność rodzice osieroceni przez dzieci oceniają jako kompetentną, troskliwą i pomocną.