Postawienie w centrum życia Tajemnicy Paschalnej oznacza odczuwanie współczucia dla ran Chrystusa ukrzyżowanego, obecnych w wielu niewinnych ofiarach wojen, przemocy wobec życia, począwszy od tego, które ma się nie narodzić po osoby starsze, różnorodnych form przemocy, katastrof ekologicznych, nierównego podziału dóbr ziemi, handlu ludźmi we wszelkich jego formach i niepohamowanego pragnienia zysku, będącego formą bałwochwalstwa. OWP, 4

              W piątym tygodniu Wielkiego Postu: Dzielenie się w miłości czyni człowieka bardziej ludzkim; gromadzenie grozi upodleniem go, zamknięciem w egoizmie. OWP, 4

              W czwartym tygodniu Wielkiego Postu: Nigdy nie można uznawać za pewnik tego, że Pan da nam po raz kolejny czas sprzyjający naszemu nawróceniu. Ta nowa szansa powinna wzbudzić w nas poczucie wdzięczności i otrząsnąć nas z odrętwienia. OWP, 3  

           W trzecim tygodniu Wielkiego Postu: Pascha Jezusa nie jest wydarzeniem z przeszłości: ze względu na moc Ducha Świętego jest zawsze aktualna i pozwala nam postrzegać i dotykać z wiarą ciała Chrystusa w wielu osobach cierpiących. OWP, 1

          W drugim tygodniu Wielkiego Postu: Doświadczenie miłosierdzia jest bowiem możliwe tylko w kontakcie „twarzą w twarz” z ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Panem, który „umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie” (Ga 2, 20). Chodzi o dialog serca z sercem, przyjaciela z przyjacielem. OWP, 2

             W pierwszym tygodniu Wielkiego Postu: [Tajemnica śmierci i zmartwychwstania Jezusa] wzrasta w nas nieustannie, na tyle, na ile dajemy się wciągnąć jej dynamizmem duchowym i przystajemy na nią, dając odpowiedź wolną i szczodrą.   OWP, Initium          

                                                                                                              Z Orędzia Papieża Franciszka na Wielki Post 2020 r. 

                Sentencje z wielkopostnego orędzia papieża Franciszka publikujemy w formie motta na każdy tydzień Wielkiego Postu. Zachęcamy również do lektury całego tekstu Orędzia.