Puste2 MENU
 | 
       Miało się dokonać 24 marca br. Bierzmowanie uczniów klas VIII szkoły podstawowej. Pandemia koronawirusa wymusiła korektę naszych planów. Nie zniechęcaliśmy się, mając świadomość, że jesteśmy gotowi do przyjęcia łaski przez przygotowaną młodzież w pierwszej możliwej chwili. Na tajemnicę modlitwy oczekiwania, na wydłużoną wigilię przed Zesłaniem Ducha Świętego nigdy czasu nie jest za wiele.
       W sobotę, 13 czerwca 2020 r., we wspomnienie św. Antoniego zakonnika, taka szczęśliwa chwila nadeszła. W przygotowanej, posprzątanej i udekorowanej świątyni przez gorące serca i uczynne ręce (dość powiedzieć, że dopracowanie herbu biskupa w grafice wektorowej wymagało trzygodzinnego ślęczenia grafika po godzinach przed ekranem). Pod bacznym, kreatywnym okiem koordynatorów liturgii.
       Młodzież (43 osoby) przygotowaną w czasie katechez parafialnych przez ks. Kacpra Nawrota i przez ks. Wojciecha Matygę oraz animatorów Ruchu Światło Życie wybierzmował, jak wcześniej planowaliśmy ks. biskup Damian Muskus.  W koncelebrze towarzyszyli Mu obok duszpaterzy z parafii dziekan dekanatu Kraków Bronowice, ks. prałat Józef Caputa i vicedziekan, ks. kanonik Jacek Piszczek.
       Dłuższe oczekiwanie na uroczystość, wymogi ochrony osobistej (maseczki, brak wiązanek kwiatów, brak zdjęć pamiątkowych z celebransem)  nie pozbawiły liturgii spontaniczności, a nawet elementów dowcipnych, charakterystycznych dla działającego i obecnego wśród nas Parakleta (jak choćby w dialogu hierarchy z proboszczem przed podziękowaniem za liturgię). Wszak jednym z owoców działania Ducha Świętego jest swobodna, spontaniczna radość.
        Na uwagę zasługuje przede wszystkim mocny, wielogłosowy akord, krtóry wybrzmiał w czasie liturgii. 
       Akord odwagi wiary kierowanej, pobudzanej przez Parakleta.
       Rodzice bierzmowanych zdobyli się w prośbie o bierzmowanie na ambicję zaprezentowania własnej zwyczajności, bez medialnego szumu, bez rozgłosu, sensacji i skandali. Z prostym, komunikatywnym, przekonywującym pragnieniem: chcemy oprzeć się jakimkolwiek zagrożeniom i zachować wiarę w nas i w naszych dzieciach.  Biskup Damian zapalał w homilii bierzmowanych do odwagi dojrzałego wyjścia w świat, w nieokreślone dokładnie, nierozeznane miejsca.
       Tam, gdzie nas Duch pośle, by o Nim poświadczyć...
       Swoje znaczenie ma też ofiara spontanicznie zebrana i spontanicznie przeznaczona wedle sugestii księdza biskupa Damiana na Dom Pogodnej Jesieni w Tuchowie, walczący z pandemią koronawirusa. A jednak będą ładne kwiatki...: )
       Po krańce ziemi świadczyć mi będziecie... 
      Tam, gdzie Paraklet pośle...
      Młodzi zrozumieli i przyjęli zachętę. Zaglądali ochoczo, dziękując za uroczystość, bez komleksów i obaw, wręcz buntowniczo w otwarte na zewnątrz drzwi parafialnego wieczernika. PanaMa Chór pobudzał ich na rozesłanie w konwecji gospel  do tego, by wyszli i zaczęli na zewnątrz przemawiać nowym językiem miłosierdzia. Filmowcy z Manus Domini zadbali w realizacji transmisji, by co jakiś czas obecność Ducha Świętego nasyciła prezentowany obraz. 
              W nasze święto i w codzienność wstąp Duchu Święty!
               Veni Sancte Spiritus!