Puste2 MENU
 | 
       Mowa o nowo wyświęconych diakonach Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie (na zdjęciu w Katedrze, tuż przed rozpoczęciem liturgii Mszy św. z udzieleniem święceń). Wielu chłopców mogłoby dołączyć do ich grona. Modlimy się o to.
      W 2013 roku, na początku formacji wstąpiło ich do seminarium łącznie trzydziestu siedmiu dla diecezji bielsko-żywieciej i dla diecezji krakowskiej. Seminaryjnemu roczniokowi 2013 patronuje papież Jan 23, inicjator Soboru Watykańskiego II, orędownik pokoju. Rocznik liczy dzisiaj 21 osób.  W czasie pięcioletniej formacji seminaryjnej korzystali z opieki trzech prefektów (wychowawców i opiekunów seminaryjnych) oraz trzech ojców duchownych. Kontynuowali formację w seminarium kierowanym przez trzech rektorów. Pięć lat przygotowujące ich do święceń wykorzystali na studia na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II, formację duchową w seminarium i podejmowanie praktyk duszpasterskich.
        Obecny rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie, bardzo lubiany przez kleryków, ks. prof. Janusz Mastalski prosił ich w przededniu święceń, by byli dla innych pomocą, wsparciem i pocieszeniem. By w ufnej modlitwie przedstawiali Bogu osobiste trudy, niespodzianki, umęczenie i nadzieję.  Akcentował trzy filary duchowego budowania ich kleryckiej misji w drodze do kapłaństwa: udział w Eucharystii, przystępowanie do spowiedzi św. i regularność modlitwy brewiarzowej. Rektor po ojcowsku podkreślił, że w Kościele, któremu są gotowi służyć są piękni i skuteczni. Przestrzegał, że dla Kościoła, który im zaufał, powinni być dumą. Nie powinni go nigdy zawieść. Nie powinni rozczarować żadego wiernego powierzonego ich pieczy. Kandydaci do święceń uczestniczyli w tygodniowych rekolekcjach przed święceniami diakonatu, które poprowadził dla nich obecny ojciec duchowny rocznika, ks. Dawid Leśniak.  
      Tak uformowani, w Uroczystość św. Stanisława, Biskupa i Męczennika, 8 maja 2018 r. w Królewskiej Katedrze na Wawelu (czternastu dla diecezji krakowskiej) i w Bazylice Nawiedzenia NMP w Bielsku-Bałej Hałcnowie (siedmiu dla diecezji bielsko-żywieckiej) przyjęli święcenia diakonatu odpowiednio przez posługę Metropolity Krakowskiego, Arcybiskupa Marka Jędraszewskiego i ordynariusza diecezji bielsko-żywieckiej, biskupa Romana Pindla. Relację liturgii z Katedry Wawelskiej prezentujemy zrealizowaną przez Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej



       Spójrzmy na listę nowo wyświęconych diakonów:

       Michał CURZYDŁO z Nowego Targu, z parafii NSPJ
       Damian DEJNER z Wadowic, z parafii św. Piotra Apostoła
       Marek FIGIEL z Nowego Targu, z parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej
       Paweł GĘDŹBA z Biertowic, z parafii MB Różańcowej
       Michał KOWALCZE z Zakopanego, z Chramcówek, z parafii Miłosierdzia Bożego
       Dominik KOWYNIA z krakowskich Skotnik, z parafii Matki Bożej Różańcowej
       Marek KULMAN z Orawki, z parafii św. Jana Chrzciciela
       Michał KWIECIEŃ z Białego Kościoła, z parafii św. Mikołaja
       Arkadiusz LITWINIUK z Krakowa, z parafii św. Jana Kantego
       Andrzej MADEJ, z Leńcz, z parafii śś. Apostołów Piotra i Pawła
       Szymon MIŁEK, z Rudawy, z parafii Wszystkihc Świętych
       Piotr PIEKART z Krzyżanowa w diecezji elbląskiej, z parafii św. Barbary
       Krzysztof PIERZCHAŁA z Krzęcina, z parafii Narodzenia NMP
       Jan STOŁOWSKI z Poronia, z parafii św. Marii Magdaleny

       Mapa powołań w naszej diecezji w oparciu o rocznik 2013 przedstawia się klarownie. Dominują dwa ogniska, mianowicie Podhale i Orawa - pięciu diakonów, oraz Kraków i okolice - pięciu diakonów. Pomiędzy nimi godna uwagi ziemia wadowicka - trzech diakonów. W ognisku krakowskim powód do dumy dla Widocznych. Nasz parafianin, diakon Arkadiusz Litwiniuk to jedyny Krakowianin w ścisłym rozumieniu tego słowa. Formowany zresztą, tu kolejny Widoczny powód do dumy, przez prefekta i prokuratora seminarium, ks. Rafała Marciaka, też naszego parafianina : )
       Gratulujemy Arku! Oby Twoje świadectwo pomogło Twoim kolegom z Widoku pójść za głosem Pana. Przecież lubią Ciebie, chętnie się z Tobą spotykają i pomagają Ci, kiedy ich o to poprosisz.
        Nowo wyświęceni diakoni założyli w czasie święceń stuły rocznikowe z herbem św. Jana 23. na sposób diakoński. Z lewego ramienia do prawego boku. Ten właśnie sposób wyraża pchnięcie włócznią, która otwarła Serce Chrystusa, z którego wypłynęła krew Eucharystii i woda Chrztu świętego. Diakoni służą zdrojowi chrzcielnemu i eucharystycznemu. Mocą święceń mogą głosić kazania i homilie, chrzcić, błogosławić sakramentalne związki małżeńskie, błogosławić Najświętszym Sakramentem, komunikować, (w tym zanosić Komunię świętą chorym), prowadzić pogrzeby chrześcijańskie i katechizować. Oczekują na skierowanie biskupa do parafii, w których podejmą roczną praktykę duszpasterską dzieląc się z wiernymi darami, które otrzymali w momencie święceń. 

         Jezu, Dobry Pasterzu, wejrzyj dziś na powołanych do służby kapłańskiej w stopniu diakonatu. Bądź dla nich wzorem i Mistrzem, aby wpatrzeni w Ciebie, wiernie i godnie pełnili swą służbę, z oddaniem wypełniali Twoją wolę, w duchu miłości i z radością służyli Bogu i ludziom. Niech odznaczają się wszystkimi cnotami: miłością bez obłudy, troskliwością o chorych i biednych, powagą pełną pokory, czystością bez skazy, a w ich obyczajach niech jaśnieje zachowywanie Twych przykazań. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

         Znakiem tej gotowości do spełniania misji powierzonej diakonom przez Chrystusa i Jego kościół był wieczór dnia święceń. Arek w naszym kościele w otoczeniu księży rodaków, duszpasterzy parafii, Drogich Rodziców, krewnych, przyjaciół i znajomych odprawił nabożeństwo majowe z modlitwą przy krzyżu misyjnym za kraje głodujące i o dobre urodzaje, oraz asystował w czasie Eucharystii sprawowanej w Jego intencji i wygłosił homilię. 
          Arek jest ósmym powołanym, który przyjął święcenia diakonatu jako nasz parafianin, piątym wśród księży diecezjalnych. Przewodzi w starszeństwie formacji czterem klerykom z naszej parafii.
         Arku, cieszymy się Twą radością wywyższenia dla służby bliźnim. Życzymy Ci, byś dalej był wierny Chrystusowi, Dobremu Pasterzowi. Do zwycięstwa w każdej słusznej sprawie! Będziemy się o to modlić jak do tej pory. Szczęść Boże!