Puste2 MENU
Parafia Rzymsko-Katolicka św. Jana Kantego
 | 

Szczegóły
          Na Błonie. Pan Stanisław, nieobecny mentalnie podczas pierwszej części rozmowy kolędowej zdecydowanie się ożywił, kiedy zorientował się, że gościa interesuje modelarstwo. Zaprosił go do swego pilnie strzeżonego skarbca. To wprawdzie modele militariów (charakteryzując wybrane niemieckie działo samobieżne, pan Stanisław podreślił, że ta puszka w rzeczywistości ma ściany o gubości 120 mm) ale wszystkie wykonane precyzyjnie, misternie są dla niego jak dzieci. Tylko żona raczy żartować, że co jakiś czas jest zmuszona usuwać z nich kurz, bo wyglądają jakby dotarły z błotnego szlaku bojowego po grzęzawiskach ; )
           Niezwykłe...człowiek jest w stanie model kupy śmiercionośnego żelastwa traktować z człuścią, strzec, pielęgnować.
         Ta refleksja pozwala nam smakować otuchę, płynącą ze Słowa o chrzcie Jezusa w Jordanie. Łatwiej nam w oparciu o zestawienie Słowa i obrazu uwierzyć, że każda i każdy z nas jest umiłowanym dzieckiem Boga. 

        Duch Święty zstąpił na Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a nieba odezwał się głos: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie. Łk 3,22 w przekładzie Biblii Tysiąlecia

Szczegóły
W styczniu papież Franciszek poprosił nas byśmy się modlili: 

    Aby ludzie, którzy cierpią z powodu dyskryminacji i prześladowań religijnych, mogli znaleźć w społeczeństwach, w których żyją, uznanie i godność, które wynikają z bycia braćmi i siostrami”.



     Spot multimedialny tradycyjnie rozwija rozumienie papieskiego zamysłu: 

     67% ludności świata żyje w krajach, w których odmawia się prawa do wolności religijnej. „Jak możemy w tym cywilizowanym społeczeństwie pozwalać na prześladowanie ludzi tylko za to, że publicznie wyznają swoją wiarę?” Jeśli pozwolimy, aby to, co nas różni, nas rozdzieliło, stracimy z oczu coś fundamentalnego: „Jako istoty ludzkie mamy tak wiele wspólnego, że możemy żyć razem, przyjmując nasze różnice z radością bycia braćmi”.
       Idźmy za radą, którą daje nam Papież w swojej styczniowej intencji modlitewnej: „Wybierzmy drogę braterstwa”.
    „Jak to możliwe, że wiele mniejszości religijnych cierpi dziś z powodu dyskryminacji lub prześladowań? Jak możemy w tym cywilizowanym społeczeństwie pozwalać na prześladowanie ludzi tylko za to, że publicznie wyznają swoją wiarę? Jest to nie tylko nie do przyjęcia, jest to nieludzkie, jest to szaleństwo. Wolność religijna nie ogranicza się do wolności kultu, to znaczy, że wyznawcy mogą odprawiać nabożeństwa w dniu wyznaczonym przez ich święte księgi, ale sprawia, że doceniamy drugiego człowieka w jego odmienności i uznajemy w nim prawdziwego brata.
        Jako istoty ludzkie mamy ze sobą tak wiele wspólnego, że możemy żyć razem, przyjmując różnice z radością bycia braćmi i siostrami. I niech mała różnica, czy też istotna różnica, jak ta religijna, nie przesłania wielkiej jedności bycia braćmi. Wybierzmy drogę braterstwa. Bo albo jesteśmy braćmi, albo wszyscy przegrywamy.

Szczegóły
       Powstały staraniem katechetów skupionych wokół portalu Katecheza z pomysłem. Ich reżyserem jest nasza katechetka p. Karolina Tabor. Aktorami dzieci ze scholi parafialnej u św. Jana Kantego Boże Nutki. Jak w tradycyjnym dramacie scenicznym wprawnie posługują się przemieszaniem czasu i miejsca akcji. Upodobały sobie strych, który ma wiele wspólnego z szopą. Jeden i druga gromadzą zapomniane, bezwartościowe, niepotrzebne obecnie graty i rupiecie, albo przynajmniej przedmioty, które tak postrzegamy dopóty, dopóki nie wejdziemy na strych, do szopy, nie zajmiemy się nimi na dobre i nie stwierdzimy, że mają duszę... 
        Aktorzy przy okazji prezentacji jasełek w kościele zebrali zwyczajową ofiarę pomagając choremu ciału swej starszej koleżanki Kasi, która walczy z chorobą nowotworową. Dziękujemy wszystkim Ofiarodawcom za 998,37 PLN i zapraszamy na strych, który nie ma nic wspólnego z lamusem, który prowadzi do Światła, Miłości i Nadziei...

Szczegóły
       Jabłonkowska. P. Robert Pigoń, artysta rzeźbiarz nakłada platki złota na powierzchnię wypukłych detali tabernakulum w kościele górnym. Podążamy za śladem Mędrców ze Wschodu lokując w przestrzeni sakralnej dar, symbol, który wskazuje na Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata.
     W Eucharystii wszyscy zgromadzeni składamy na ołtarzu chleb i wino, które konsekrowane, stają się Ciałem i Krwią Jezusa Chrystusa. Wtedy już Jego składamy w ofierze, nie symbole oznaczające Go, by później przyjąć go jako Pokarm. 

       Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. Mt 2, 11 w przekładzie Biblii Tysiąclecia