...o czwartej, 29 lipca br. weszliśmy na szlak w Prioni, o siódmej osiągnęliśmy pułap 2100 m, czyli zawitaliśmy do Schroniska Spilios Agapitos, do którego Grecy zwykle docierają na nocleg przed wejściem na szczyt. Od dziesiątej osiem delektowaliśmy się widokiem z wierzchołka. Tuż przed koronką (ok. 15.00) odprawiliśmy Mszę św. na wysokości naszej Świnicy, o siedemnastej trzydzieści byliśmy gotowi do plażingu w Katerini. Ot, wartki olimpijski rekonesans.   

        Imbramowice, przed klasztorem Sióstr Norbertanek. Terytorium diecezji kieleckiej. Kilka prężnych, pielgrzymich kroków stąd. Mimo wszystko, diecezjalnie - Kraków. W osobach krakowskich i myślenickich pielgrzymów zmierzających na Jasną Górę. 
        Dziś nawet pielgrzym wiele otrzymuje na szlaku. Nie tylko opiekę medyczną, transport bagaży i zakwaterowanie na nocleg. Również przenośne toalety, bieżącą wodę, gorący posiłek z dymiącej, przewoźnej kuchni.
        Tym większą mamy nadzieję i apetyty na owoce duchowe podjętych przez pielgrzymów rekolekcji w drodze. 

       Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą. Łk 12, 48b w przekładzie Biblii Tysiąclecia

• 
• 
• 
• 
• 
•  

          Zygmunta Starego. Wyschłe koryto Młynówki Królewskiej wzdłuż którego wytyczono przyjemną trasę spacerową z kilkoma ekscytującymi, familijnymi trawersami. 
          Bo czasem trafia Ci się spadek, o który nie musisz walczyć. Który przodkowie wręczają Ci jak dar nie oczekując nic w zamian. 

      Półtora kleszcza. Tyle zagrożenia zdrowotnego pojawiło się na naszym wodnym szlaku Gwdą. Połowę usunął śmiałek sam pokąsany, całego innemu śmiałkowi wprawnie usunęło samozwańcze konsylium lekarskie, które ukonstytuowało się na okoliczność zabiegu w czasie spływu.
     Jeden telefon. Tyle straciliśmy z naszego dobytku. Ofiarę od kajakarzy, niechętnie zresztą złożoną wymusiło mroczne rozlewisko spiętrzone przed eletrownia Podgaje. Tu chwała śmiałkowi, który ofiarę złożył i z gracją zniósł rozstanie.
     Trzynaście razy przenosiliśmy kajaki przez przeszkody w biegu rzeki, zatem 125 km pokonaliśmy na rękach, a półtora kilometra maszerując, no może dodajmy jeszcze ze trzy kilometry na wyprawy sklepowe i w poszukiwaniu naturtoaletu ; ). Sześćdziesiąt cm wysokości i ze 70 szerokości, tyle nam trzeba było w szczelinie, żebyśmy się przez nią przedarli i spokojnie mogli płynąć dalej. Kajaki uczą pokory, nie tolerują rozpychania się i wyniosłości. Czego jeszcze uczą? Spójrzcie i poczytajcie sami. Tylko uważajcie, bo chlapie z wioseł  ; )