Nietypowa, karnawałaowa obfitość dekoracji choinkowej w jednym z domów, nomen omen, na Wiedeńskiej. 
       Mnie i Ciebie. To jest odpowiedź, której udzieliła Święta Matka Teresa z Kalkuty na pytanie co jej znaniem należałoby jeszcze zmienić w kościele. Mnie i Ciebie należy zmienić.

        Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: Czego szukacie? Oni powiedzieli do Niego: Rabbi! - to znaczy: Nauczycielu - gdzie mieszkasz? Odpowiedział im: Chodźcie, a zobaczycie. [...] Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: Znaleźliśmy Mesjasza - to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa. J 1, 37-42 w przekładzie Biblii Tysiąclecia

         Najpierw uporządkujmy rozumienie istotnych dla przemyślanego obchodu słów. Uchodźcą byłbym, gdybym uciekał z Polski przed prześladowaniem. Wojna to zbyt wąski zakres znaczeniowy dla przyczyny uchodźctwa. Nie tylko Afgańczycy, Syryjczycy, czy Ukraińcy uciekający z Doniecka, czy Ługańska są uchodźcami. Prześladowanie - jest pojęciem szerszym, właściwszym w tym wypadku. Byłbym uchodźcą podczas trwania ucieczki, wtedy gdy dotarłbym do kraju w którym zamierzałbym  schronić się i oczekiwał na przyznanie statusu uchodźcy, jak również i wtedy, gdy otrzymałbym ten status. Dlatego, że byłbym uchodźcą - otrzymałbym ten status, nie odwrotnie. Przyznanie statusu uchodźcy potwierdziłoby tylko formalnie i  prawnie to, że nim jestem, że stałem się nim w momencie, gdy zacząłem uciekać.
         Najsławniejsi polscy uchodźcy? Trzej wieszczowie: Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Zygmunt Krasiński, czy też Tadeusz Kościuszko. 
         Dalej.    
        Migruję, zarówno wtedy, kiedy wyjeżdżam z mego ojczystego kraju jak i wtedy, kiedy wracam do niego. Emigruję opuszczając Ojczyznę. Imigruję przyjeżdzając do kraju, który jest celem mojej podróży po opuszczeniu Ojczyzny.
         Jeszcze próba porównania użytych wyżej terminów dla wprawy posługiwania się nimi. Migrantem jestem zarówno wtedy gdy imigruję, jak i wtedy gdy emigruję. Uchodząc z Ojczyzny przed prześladowaniem każdy staje się emigrantem. Natomiast kiedy staję wyjeżdżam z kraju jako stypendysta Erasmusa, lub do opieki nad starszymi w Anglii, czy na zbieranie truskawek w Holandii - nie jestem uchodźcą ale jestem emigrantem. Moi znajomi Anglicy, czy Holendrzy mają prawo mówić o mnie polski imigrant.
          W najbliższą niedzielę Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy będzie obchodzony w kościele katolickim po raz 104. Papieże Pius XII, bł. Paweł VI i wszyscy Papieże III Tysiąclecia poświęcali tej tematyce wiele przemówień i dokumentów, zwłaszcza orędzia. Również i na tegoroczny dzień Franciszek przygotował takie praktyczne Orędzie. 
         Włączymy się w akcję zaplanowaną na ten Dzień przez portal społecznościowo-informacyjny DEON.pl. Nie trzeba o tym powiadamiać, ani przypominać księdzu w naszej parafii. Można wziąć udział we Mszy św. w sam dzień, w najbliższą niedzielę, 14 stycznia br. o godzinie 17.00. Odprawimy ją wedle formularza 40. z Mszału Rzymskiego za Uchodźców i Wygnańców. Co najważniejsze, odprawimy ją w ich intencji. Będzie to jedna Msza św. odprawiona według tego formularza, jak pozwalają przepisy liturgiczne. Msza św. w intencji 250 mln migrantów, zwłaszcza w intencji 22,5 mln uchodźców.
        Żeby nie byli dla nas obcy, jak nie są obcy Bogu.
        Żeby, jeśli dotrą do nas i będą oczekiwali naszej pomocy - mogli ją otrzymać.
        Można też przyjść na którąkolwiek Mszę św., którą odprawimy we wskazaną niedzielę według formularza z 2. Niedzieli Zwykłej i osobiście ofiarować ją w tej intencji. Polecamy, by po uwolnieniu od grzechu w spowiedzi św. przyjąć za uchodźców i wygnańców komunię św. Zapraszamy.
          

        W roku 2018 obchodzimy pięćdziesiątą rocznicę ogłoszenia przez bł. papieża Pawła VI Encykliki Humanae Vitae oraz Jubileusz 50-lecia istnienia Wydziału Duszpasterstwa Rodzin Kurii Metropolitalnej w Krakowie. W związku z tym Wydział Duszpasterstwa Rodzin wraz ze Wspólnotami i Stowarzyszeniami zaangażowanymi w posługę małżeństwom i rodzinom w naszej Archidiecezji, wyszedł z inicjatywą wspólnego świętowania tych wydarzeń.

        Obok wydarzeń centralnych, o których opowiada plakat, związanych z Pierwszymi Piątkami Małżonków w Sanktuarium św. Jana Pawła II, Dziełem Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, Dniem Świętości Życia w Bazylice Mariackiej w Krakowie, Ogólnopolską Pielgrzymką Rodzin Dziecka Utraconego do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, piknikiem rodzinnym przed oknem papieskim, XXVI Archidiecezjalną Pielgrzymką Rodzin do Kalwarii Zebrzydowskiej, planowanych jest osiem spotkań narzeczonych i małżonków we wszystkich rejonach naszej Archidiecezji. Podczas ich trwania nie tylko będziemy się starać zgłębić treść samej encykliki, ale również poprzez wspólną modlitwę z narzeczonymi i małżonkami chcemy zatrzymać się nad wartością i znaczeniem miłości małżeńskiej. Wszystkie te inicjatywy zostały objęte jakże wymownym w dzisiejszych czasach hasłem: „Małżeństwo – projekt na całe życie”.

        Serdecznie zapraszamy małżonków, jak i wszystkich przygotowujących się do małżeństwa na najbliższe spotkanie rejonowe które odbędzie się 21 stycznia w kościele św. Jana Kantego w Krakowie – os. Widok. Spotkanie rozpocznie się o godz. 19.15 prelekcją na temat „Wolna i odpowiedzialna współpraca z Bogiem Stwórcą”, którą wygłosi ks. dr hab. Robert Skrzypczak. Następnie o godz. 20.00 ks. abp. Marek Jędraszewski odprawi Msze św., po której przewidziana jest modlitwa małżeństw i narzeczonych przed IHS.

              
                Przyjrzyjmy się najstarszym bohaterom dzisiejszej sceny ewangelicznej (Łk 2, 21-40). Symeon i Anna są jednocześnie starzy i młodzi. Przeżyli wiele lat życia i jednocześnie zachowali młodość.

                Co na to wpłynęło? Oni potrafili czekać. Nie przestali czekać. Zachowali nadzieję. Pozostali pełni pragnienia spotkania Pana. Oczekiwanie potrafi przecież znużyć, albo zniecierpliwić. Dobrze to wiemy. Wystarczy przypomnieć sobie oczekiwanie na wizytę kolędową albo na spowiedź przed świętami. W jednym z ostatnich rejonów kolędowych robiłem, co mogłem, żeby we właściwym, możliwie krótkim czasie dokonać wszystkich uzupełnień. Na niewiele się to zdało. Dopiero kilkunastominutowa rozmowa pozwoliła gospodarzowi ochłonąć ze zniecierpliwienia wywołanego półgodzinnym czekaniem w zaplanowanym czasie.                  
             Symeon i Anna inaczej.