Nieopodal skrzyżowania Przybyszewskiego i Armii Krajowej. Humanoidalne figury interaktywne Maryi i Józefa, które niebawem umiejscowimy w szopce bożonarodzeniowej. Transortowane osobowym z okolic Cieszyna, po ponadstukilometrowej trasie ułożyły się samoistnie we wzruszającą scenę wytchnienia małżonków w podróży. Obraz innej, z identycznym wręcz dystansem, choć pieszej, blisko tygodniowej podróży Mieszkańców Nazaretu do Betlejem sprzed ponad 2 tys. lat. 
       Stałość tematyczna lipowych kloców uszlachetnionych kunsztem snycerki. Też może pobudzać do refleksji nad  oczekiwaną przez Mistrza stałością moralno-religijną każdego z nas. 

       Gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: «Coście wyszli oglądać na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale coście wyszli zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą. Mt 11, 7n w przekładzie Biblii Tysiąclecia

I. W grudniu papież Franciszek poprosił nas, byśmy modlili się:

Multimedialny spot stanowiący rozwinięcie intencji prezentuje następującą treść:

           Papież podkreśla jednomyślność Poprzedników co do znaczenia modlitwy różańcowej. Wspomina trzech papieży: Leona XIII, Jana XXIII, i Pawła VI, którzy wskazali różaniec jako narzędzie duchowe wobec różnorodnych bolączek wierzących. Sam składa świadectwo stwierdzając: różaniec «to modlitwa, którą bardzo ukochałem. Przedziwna modlitwa! Przedziwna w swej prostocie i głębi zarazem. 
          Nazywa różaniec modlitewnym komentarzem do ostatniego rozdziału Konstytucji Vaticanum II Lumen gentium. Odwołuje się do powszechnego doświadczenia odmawiających różaniec. Chodzi o poznawanie momentów z życia Jezusa. Odmawiając różaniec zbliżamy się do Chrystusa poprzez serce Jego Matki.  Okazuje się jednak, że nie tylko Jezus staje się bliski modlącemu się. Dzieje się również odwrotnie. Nasze radości, smutki, przedsięwzięcia, sukcesy, wszystkie sprawy osobiste i najbliższych oddajemy Chrystusowi. One wedle naszej intencji, naszego zamiaru stają się Jemu bliskie.
         Odmawiając różaniec powinniśmy odczuwać, że pulsuje on życiem boskim i ludzkim. Pulsuje tym, co otrzymujemy i tym, co możemy oddać Bogu jako zebraną życiową mądrość.
          Zawsze sami możemy sięgnąć do treści Listu.

      Radzikowskiego. Sprasowane pakiety makulatury w składzie. Za kilogram niesortowanej grosz zysku. Za sto kilogramów złotówka. I tak się opłaca. Gdyby wrzucić sto kilogramów makulatury do 1000 litrowego pojemnika na odpady zgeneruje to 100 złotych straty za odprowadzenie w skali tygodnia. 
      Owszem, doświadczamy skutków grzechu. Bóg jednak nie traktuje nas jak śmieci. Nie pozwala nas poszatkować. Przychodzi do nas z uprzedzającą miłością choćby w czasie spowiedzi, czy komunii św. Otwiera przed nami niebo.

       Anioł rzekł do Niej: Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Łk 1, 30 w przekładzie Biblii Tysiąclecia

• 
• 
• 
• 
•  

- Szczęść Boże Siostro!
- Que Dieu vous bénisse ; )

- O ile dobrze pamiętam, Siostra pracuje w Kamerunie, tak? 
- Zatytułowałam mojego maila pozdrowienia z Kamerunu, ale piszę go z Francji, rozumiecie? Zaraz do tego wrócimy : )

- Dobrze. Miło, że Siostra o nas pamięta...
- Nieee, no tego nie da się zapomnieć. Blisko dwa lata temu kwestowałam w Waszej Parafii w czasie Wielkiego Postu. Wspominam tą wizytę z wielką sympatią, ludzie bardzo się zaangażowali w pomoc dzieciom i młodzieży w Garoua Boulai w Kamerunie.

- Udało się Siostrom dostarczyć pieniądze w miejsce potrzeb? Starczyło na zaplanowane wydatki? 
- Tak, jasne, dzięki Waszemu wsparciu w zeszłym roku mogłyśmy wysłać do szkół ponad 300 dzieci i młodzieży. Udało nam się również otworzyć świetlicę środowiskową dla dzieci z najuboższych rodzin. Każdego dnia po szkole przychodzą do nas, by odrobić lekcję, nadrobić zaległości w nauce ( w klasach w szkole jest zazwyczaj ponad setka uczniów!!!), a także pobawić się, porysować, wykonać jakieś drobne prace plastyczne i techniczne, pośpiewać, potańczyć - to jest ich miejsce, gdzie mogą rozwijać swoje talenty i być po prostu dziećmi! Nikt na nich nie krzyczy, nikt ich nie bije i nie zmusza do ciężkiej pracy.
  To między innymi dzięki Wam udało nam się stworzyć przestrzeń, gdzie ponad 60-tka dzieci czuje się akceptowana, kochana i otoczona opieką.
 Z pieniędzy, które zebrałyśmy, udało nam się zapewnić tym dzieciom również codzienną przekąskę (dzieci z ubogich rodzin jedzą raz dziennie - wieczorem, tak więc po południu są już bardzo głodne), a raz na jakiś czas ciepły, pełnowartościowy posiłek. 

- Zaraz chwileczkę, niech sprawdzę...no tak, luty 2018. Zebraliśmy wtedy 18,5 tys. PLN. To jedna z najwyższych składek niedzielnych w historii naszej parafii. Ale żeby tyle udało się zrobić dla tak wielu za tak niewiele?
- Poznajcie wagę Waszej dobroci...: ) Szkoły w Kamerunie są płatne, ale utrzymanie miesięczne jednego ucznia kosztuje ok. 20 EUR. Jest relatywnie niskie w stosunku do podobnego w Polsce. Stąd tak wiele dobra z Waszej strony.

- Imponujące. A skąd ta Francja Siostro?
- Rzeczywiście, obecnie przebywam we Francji. Z powodów zdrowotnych musiałam w październiku tego roku opuścić Afrykę i wrócić do Europy. Jednak zastąpiła mnie s. Rachela, która nieprzerwanie kontynuuje dzieło pomocy dzieciom i młodzieży w Garoua Boulai.
Mogę o coś zapytać w Jej imieniu?

- Oczywiście, proszę pytać.
- Otóż w lipcu dwa dwa dwudziestego s. Rachela będzie w Polsce i mogłaby przyjechać do Krakowa, by opowiedzieć o rozwoju tego działa i konkretnych potrzebach mieszkańców. Bardzo liczymy na Waszą pomoc i wsparcie.

- Przyjaciele naszych przyjaciół są naszymi przyjaciółmi. Szkoda, że wybieracie lipiec, bo wtedy mamy mniej Mszy św. i Krakowianie wyjeżdżają na urlopy. Jeśli nie da się inaczej, proszę wybrać z Siostrą Rachelą którąś niedzielę lipcową i dać mi znać.

- I wy się adwentowo radujcie! Pan jest blisko. Do kolejnego sklikania : )

• 
• 
• 
• 
• 
•