Zmarł śp. Wiktor Marciak, ojciec ks. Rafała Marciaka, proboszcza parafii pod wezwaniem św. Marcina w Marcyporębie.

       Uprzejmie informujemy, iż w piątek, 25 września br. o godz. 11.00 w kościele pw. św. Jana Kantego w Krakowie-os. Widok. koncelebrowaną Mszę św. pogrzebową w intencji Zmarłego odprawi ks. bp Janusz Mastalski.
         Po niej, ok. godz. 12.30 obrzędy ostatniego pożegnania w Krakowie-Bielanach rozpoczną się od bramy cmentarza parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy.  (dojazd ulicą Armii Krajowej , Zarzecze, Na Błonie, Lindego, Balicką, Podłużną, Chełmską, Rzepichy i Orlą)

        P. Wiktor miał 73 lata. Ostatnio ciężko chorował. Mimo wszystko chętnie odpoczywał w Krzęcinie nabierając sił do dalszej walki z chorobą (zdjęcie z archiwum rodzinnego) Zmarł w poniedziałek, 21 września br.

         Boże, od Ciebie pochodzi wszelkie ojcostwo, zmiłuj się nad zmarłym swoim sługą Wiktorem, który jako dobry ojciec troszczył się o swoją rodzinę; nagródź jego miłość i wierność Twoim pokojem, a rodzinę, którą pozostawia otocz swoją opieką. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

 

         

        Dziękujemy wszystkim zainteresowanym za ofiarność wyrażoną w modlitwie i datkach oraz za wszelką życzliwość, która sprawiła, że w roku pandemii udało nam się wyremontować największą salę w kompleksie parafialnym, mogącą jednorazowo pomieścić 60 osób. 
        Sala jest dedykowana młodzieży oazowej ale za wiedzą proboszcza i opiekuna oazy, jak również parafialnych animatorów Ruchu Światło-Życie będą mogły korzystac z niej inne grupy parafialne.

        Nieopodal Krakowa. Właściwie tuż przy wejściu do Wąwozu Kraków. Potok Kościeliski w dolinie o tej samej nazwie. Nieśmiała budowa zapory. Obraz smucenia się tym, że czegoś nie posiadamy wobec potrzeby radości z tego, co posiadamy w całej pełni. Obraz odgradzania od Boga, w którym należałoby się zanurzyć. 
       Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze. Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze.Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi, mówiąc: "Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzyśmy znosili ciężar dnia i spiekoty". Na to odrzekł jednemu z nich: "Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czy nie o denara umówiłeś się ze mną? Weź, co twoje i odejdź! Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie.  Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?"  Mt 20, 9-15 w przekładzie Biblii Tysiąclecia

      

        

            Skucina w gwarze góralskiej to szczecina. Rzeczywiście sit tworzy gęstą, szczecinowatą darń, dzięki czemu jest wytrzymały na wiatr, suszę i mróz, wiąże glebę, nie dopuszczając do jej erozji.
           Sięga najwyższych szczytów tatrzańskich. Tam gdzie występuje masowo, (Czerwone Wierchy, Ornak) schyłkiem lata zabarwia całe szczyty na brunatnordzawy kolor.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•