Najpierw spójrzmy na spot przygotowany przez organizatorów Światowego Dnia Ubogich w Krakowie, zachęcający do rozeznania szansy, jaką otrzymuje społeczeństwo, jaką otrzymuje każdy z nas, gdy pomoże ubogiemu. Tak, potrzebujemy siebie nawzajem.

        Teraz zachęta do udziału w niedzielnym obiedzie parafialnym w Bożym Młynie dla wszystkich, którzy zazwyczaj samotnie spędzają czas. Zapraszamy na obiad do Bożego Młyna na godz. 13.00 w niedzielę, 18 listopada. Jeśli będzie taka potrzeba, znajdziemy też młodych, którzy mogą zanieść przygotowany obiad osobom obłożnie chorym. Konieczne jest jednak wcześniejsze zgłoszenie w zakrystii lub w Młynie, chętnych do udziału we wspólnym obiedzie i do dostarczenia obiadu. Zapisy chętnych od dziś do wtorku po każdej Mszy św. w zakrystii.

        Zachęcamy również do zainteresowania się losem ubogich na własną rękę i zaproszenia ich do siebie na wspólny obiad. 

       Ofiary zebrane do skarbony na Kuchnię św. Jana Kantego w najbliższą niedzielę w połowie wykorzystamy na przygotowanie parafialnego obiadu, drugą połowę przeznaczymy na organizację archidiecezjalnego dnia ubogich, który rozpocznie się w namiocie na Małym Rynku już 14 listopada.
        Wreszcie na zakończenie inspiracja do wrażliwości na potrzeby ubogiego skreślona przez Inicjatora Światowego Dnia Ubogiego, Papieża Franciszka. Niech się tak stanie. Amen

      Jabłonkowska. Baner na północno-wschodniej fasadzie naszej świątyni. Reprodukcja tryptyku Pauper venit. Christus venit. W stołówce akademickiej z żebrakiem pędzla Pawła Kalinowskiego. Olej na płótnie, 2018. Oryginał w jadalni plebanii parafii św. Jana Kantego w Krakowie.

• 
• 
• 
•  

Plik reprodukcji z sentencją z ostaniej homilii Jana Pawła II na krakowskich Błoniach (18 sierpnia 2002 r.) opracowany przez Łukasza Żebrackiego z pracowni Reklamiarnia. Na zdjęciu własciciel pracowni p. Krzystof Janiszewski z p. Edwardem doglądający pracy synów przy montażu baneru.
      Oglądamy legendarne wejście żebraka do stołówki akademickiej Akademii Krakowskiej. Doniesiono św. Janowi: Ubogi przyszedł. Jan odpowiada odkrywczo, ku zaskoczeniu zgromadzonych profesorów: Chrystus przyszedł! Zaprasza ubogiego do stołu. 
      Lewe skrzydło tryptyku historyczne, z postacią pierwszego polskiego kardynała Zbigniewa Oleśnickiego, szarej eminencji pierwszych Jagiellonów, niemal rówieśnika św. Jana Kantego. Skrzydło poświęcone mistrzom dociekającym prawdy, skrzydło profesorskie. Prawe wychylone ku współczesności, której wyrazem jest postać arcybiskupa Marka Jędraszewskiego, skrzydło widziane współczującym i troskliwym okiem miłosierdzia, dostrzegające ubogiego, czyli brata.  W istocie główna postać dzieła, św. Jana Kanty obecny we wszystkich częściach tryptyku.
       W tej, jak i w wielu innych scenach, również tych z naszego mieszkania, lub z sąsiedztwa poznajemy Boga spotykającego nas, który przypatruje się nam, rozeznaje wagę naszych gestów i tłumaczy ich znaczenie swoim uczniom.

       Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie. Mk 12, 41-44 w przekładzie Biblii Tysiąclecia 

         Chodzi o dzieci i młodzież ze szkół i przedszkoli na terenie naszej parafii: z 8. ZSO im. prof. Akademii Krakowskiej, św. Jana Kantego, ze SP nr 153 im. ks. prof. Józefa Tischnera oraz z przedszkoli nr 137, nr 38 Akademia Zielonego Misia i z Montessori Dreams. 

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

         Wczoraj o 10.00 przyszli radosną, odświętnie ubraną gromadą do kościoła na Mszę św.  Za Ojczyznę. Po błogosławieństwie uczestniczyli w inscenizacji słowno-muzycznej, interesującej lekcji historii okraszonej śpiewanymi i recytowanymi tekstami poetyckimi. Inscenizację przygotowała tym razem przez społeczność Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 8 im. profesora Akademii Krakowskiej, św. Jana Kantego w reżyserii p. mgr Beaty Bandarzewskiej. Oprawę wokalno-muzyczną koordynował zza gryfu własnej gitary p. dyrektror zespołu, p. mgr Marek Gaweł. Pomoc artystyczno-techniczną zapewniła p. mgr Maria Franik. Aktorzy, soliści i muzycy rekrutowali się spośród licealistów i gimnazjalistów uczących się w zespole.
         Wolność - ją wymyślił dla nas Bóg, aby człowiek w niebie wreszcie mógł się zbudzić - w utworze Marka Grechuty wykorzystanym w repertuarze inscenizacji wolność jest darem. Wydaje się, że tak również wolność pojmują młodzi. Wynikało to z życzeń, kóre na zakończenie przedstawienia recytatorzy złożyli...Niepodległej (!).

           Wszystkiego dobrego, kochana Ojczyzno!

           Wiem, że na Twojej ziemi rozegrało się wiele okrutnych zdarzeń. Mam nadzieję, że to się nie powtórzy. Przede wszystkim życzę ci mniej wojen, a więcej sukcesów gospodarczych, aby młodzi ludzie  chcieli się kształcić  i mieszkać w Twoich pięknych granicach. Życzę Ci też medali i sukcesów w  międzynarodowych turniejach sportowych. Lecz najważniejsze jest, byś nie straciła tego, co odzyskałaś, a raczej wywalczyłaś cierpieniem i postawą podziwu godnych patriotów.                 

                                                                                                                                                                          Jakub

           Droga  Polsko,  Ojczyzno moja! W dniu stulecia Twojego odrodzenia po 123 latach niewoli, życzę Ci, aby w naszym kraju szerzył się patriotyzm,  aby każdy Polak był w stanie poświęcić dla Ciebie  swoje życie. Aby ludzie potrafili  dostrzec Twoje piękno i szanowali  Ciebie. Życzę Ci również tego,

By Twoi mieszkańcy dbali o siebie samych i wspierali się , a nie prowokowali do kłótni i sporów. By Polacy pamiętali o świętach narodowych, obchodzili je z należytą czcią i szanowali symbole narodowe. Trwaj w  niepodległości i aby  poczucie wolności  nigdy nie zniknęło.

                                                                                                                                                                         Marysia

         Ojczyzno wspaniała!!! Z okazji stulecia odrodzenia życzę Ci pokoju oraz dobrobytu. Pragnę , aby młodzi ludzie znów zaczęli Cię szanować i pamiętali o naszej historii, aby Polacy bezwarunkowo cię kochali i chcieli pozostać na Twojej ziemi a także , żeby społeczeństwo żyło w spokoju i dostatku.

                                                                                                                                                                        Gerard                                                                                                                                                                               

         W dniu stulecia odzyskania niepodległości chciałbym Ci życzyć, Ojczyzno, by nasza kultura nie zatraciła się w coraz bardziej zmechanizowanym świecie i żeby Polska była dalej niepodległa przez kolejne 100 lat. Aby w sercach młodych Polaków budziła się miłość do Ciebie, by zostawali w twoich granicach, nie opuszczali Ciebie. 

                                                                                                                                                                         Kacper

        Droga Ojczyzno! W związku ze stuleciem Twojego Odrodzenia życzę Ci kolejnych stu lat wolności, aby naszego pięknego kraju nie opuszczało tak wielu młodych Polaków. By Polska rosła w siłę, nigdy więcej nie walczyła o swą niepodległość.

                                                                                                                                                  Karolina, wszyscy z klasy 1 b LO

       Nie wyobrażają sobie, żeby ten dar, który Ojczyznę pozwala nazywać Domem, Matką, można było zmarnować. Widzą siebie jako obywateli Ojczyzny, żyjących na ojczystej Ziemi. W tej aktywnej obecności na polskiej Ziemi widzą podstawę do kolejnych pomyślnych stu lat Niepodległej Polski. Vivat! a właściwie po polsku: Niech żyją młodzi Polacy w wolnej i niepodległej Polsce!
          Po inscenizacji, o 11.11 (przynajmniej w pragnieniu ; ) na schodach kościoła przystąpiliśmy do odśpiewania hymnu narodowego. Wprawdzie szkoła podstawowa zgłosiła swoj udział w ogólnopolskim konkursie Do hymnu ale wszyscy chętnie podjęli wyzwanie. Przedszkolaki też. Cztery zwrotki, nikt nie odpuszczał śpiewając, aż do tarabanów.
          Vivat! a właściwie po polsku: Niech żyją młodzi Polacy w wolnej i niepodległej Polsce!

          Od kilku miesięcy brakuje u św. Jana Kantego cichej, skromnej postaci Profesora, który przychodził regularnie na niedzielną Eucharystię z mieszkania usytuowanego tuż obok kościoła i zajmował miejsce w bocznej ławce z witrażem stworzenia świata w tle.
          Profesor zmarł w Dzień Zaduszny, 2 listopada br. Msza św. żałobna zostanie odprawiona w dniu 9 listopada 2018 (piątek) o godz. 11.00 w kolegiacie św. Anny w Krakowie. O godz. 13.15 nastąpi odprowadzenie urny z prochami Zmarłego od bramy głównej cmentarza Rakowickiego na miejsce wiecznego spoczynku w Alei Zasłużonych. Prześledźmy uniwersyteckie memento i biogram Pana Profesora

 

         Jerzy Wyrozumski urodził się w 1930 w Trembowli, na terenie dzisiejszej Ukrainy. W 1955 r. ukończył historię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Na UJ kierował Zakładem Historii Polski Średniowiecznej, był też dziekanem Wydziału Filozoficzno-Historycznego i prorektorem, sekretarzem generalnym Polskiej Akademii Umiejętności i prezesem Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa.

          Laureat licznych nagród. W 1995 r. otrzymał srebrny medal Cracoviae Merenti, przyznawany za zasługi dla miasta. Był doktorem honoris causa polskich i zagranicznych uczelni. Napisał m.in. Historię Polski do roku 1505, Dzieje Polski średniowiecznej, biografię Kazimierz Wielki oraz Dzieje Krakowa poświęcone wiekom średnim.

       Nakłoń, Panie, ucho ku prośbom pokornie przez nas zanoszonym do Twego miłosierdzia i umieść w krainie pokoju i światłości duszę Twojego sługi, Jerzego, któremu kazałeś odejść z tego świata, oraz włącz go do społeczności Twoich Świętych. Prosimy Cię, Panie, uwolnij od więzów grzechu duszę naszego Brata, aby wskrzeszony, żył w chwale zmartwychwstania wśród Twoich świętych i wybranych.

        Requiem aeternam dona ei, Domine, et lux perpetua luceat ei in saecula saeculorum.
        Requiescat in pace. Amen.