Na Śląsku nie ma wypominek. Są zalecki. Zmarłych zaleca się Panu Bogu. Zachwala się ich przed Panem Bogiem. Dziękuje się za nich. W ten sposób odprowadza się ich na próg nieba. Podobnie jak w najdoskonalszym sposobie wdzięczności wobec Boga za zmarłych, jakim jest Eucharystia.
     U nas wypominamy zmarłych. Każdego jednego. Smutno nam, że odeszli. Przecież brakuje nam ich. Pamiętamy o nich. Jednocześnie mamy świadomość, że Bóg śmierci nie uczynił, jak czytamy w pierwszym rozdziale Księgi Mądrości. Więcej, wypominamy naszych Zmarłych przed Bogiem, czyli, jak wierzymy, przed Zwycięzcą śmierci.
    Tak i tak jest dobrze. 
    Ks. Michał Lubowicki pisał przed kilku laty iż wypominając zmarłych w społecznej modlitwie Kościoła, wyrażamy ufność w to, że Bóg uleczy nasz smutek, naszą pretensję dotyczącą braku tych, którzy odeszli ze świata. Że Bóg rozprawi się z grobowym kamieniem każdego z nas.   
        Wypominki w kościele czyta się od dawna. Tradycja ta sięga najprawdopodobniej X wieku po Chrystusie. Można przypuszczać, że są kontynuacją starożytnych dyptyków (odczytywania imion świętych męczenników i zmarłych dobrodziejów podczas liturgii eucharystycznej). Są wyrazem jedności kościoła pielgrzymującego na ziemi i pokutującego, poza granicą śmierci. Wypisując imiona zmarłych na kartkach wypominków jednorazowych lub rocznych, a następnie odczytując je wyrażamy wiarę, że ich imiona są zapisane w Bożej księdze życia. 

        Dziś - podobnie jak w starożytności - wiążemy odczytywanie wypominków ze sprawowaniem Eucharystii. W intencji zmarłych wspomnianych w wypominkach odprawiana jest zwykle Msza św. (w naszej parafii przez cały rok odprawiamy 12 Mszy św. rano w pierwsze piątki miesiąca)

         Rok temu rozpoczęła się w naszej parafii pierwsza edycja kursu dla małżeństw i związków niesakramentalnych. Była dla nich pomocą w budowaniu i pogłębianiu miłości w ich relacji. Zachęceni powodzeniem pierwszej edycji kursu członkowie wspólnoty Chemin Neuf zapraszają na kolejną edycję.

         9 spotkań w ciągu roku formacyjnego, raz w miesiącu. W grupach po trzy do czterech małżeństw. Jeden weekend wyjazdowy z dziećmi. Tematy spotkań? Od początku precyzyjnie określone.
           Pierwsze, niewiążące spotkanie odbędzie się w najbliższą niedzielę, 16 października br. o godzine 18.00 w sali nr 6. Zapraszamy!

     I.  W październiku Ojciec Święty poprosił nas byśmy się modlili o Kościół otwarty dla wszystkich.

       Módlmy się, aby Kościół, wierny Ewangelii i odważny w jej głoszeniu, był przestrzenią solidarności, braterstwa i akceptacji drugiego człowieka, żyjąc coraz bardziej synodalnością.



      W materiale multimedialnym papież rozwinął myśl dotyczącą synodu i Kościoła, o który powinniśmy się modlić, który powinniśmy tworzyć:

        Co to znaczy „tworzyć synod”? Oznacza to wspólne podążanie: synod. W języku greckim jest to, „iść razem” i iść w tym samym kierunku.
        Tego właśnie Bóg oczekuje od Kościoła trzeciego tysiąclecia. Że odzyska świadomość, że jest ludem w drodze i że powinien to robić wspólnie. Kościół w stylu synodalnym jest Kościołem słuchającym, który wie, że słuchanie to coś więcej niż słyszenie. Jest to słuchanie siebie nawzajem w naszej różnorodności i otwieranie drzwi dla tych, którzy są poza Kościołem.
         Nie chodzi o zbieranie opinii ani o tworzenie parlamentu. Synod to nie ankieta, to słuchanie głównego bohatera, którym jest Duch Święty, to modlitwa. Bez modlitwy nie będzie Synodu. Skorzystajmy z tej okazji, aby być Kościołem bliskości, która jest w stylu Boga, ta bliskość. I dziękujmy całemu ludowi Bożemu, który przez swoje uważne słuchanie podąża drogą synodalną.
       Módlmy się, aby Kościół był wierny Ewangelii oraz odważny w jej głoszeniu i coraz bardziej żył synodalnością, a także był miejscem solidarności, braterstwa i przyjęcia.


      II. Z nauczania papieskiego o różańcu: List Apostolski Ojca Świętego Jana Pawła II Rosarium Virginis Mariae o Różańcu Świętym, p. 35:

        Omówiwszy znaczenie modlitw powszechnie używanych w różańcu Ojciec Święty zwraca uwagę na akt strzelisty, który zwykle używamy po wypowiedzeniu formuły trynitarnej Chwała Ojcu…(przez nas najczęściej stosowany akt O mój Jezu…)
          Papież zaznacza, że może on mieć w zależności od regionu odmawiania różną formę. Nie poleca, żeby ją unifikować, ujednolicać. Wręcz przeciwnie, zaleca, żeby się przyjrzeć jej specyfice, żeby zbyt łatwo nie decydować się na postawę redukcjonistyczną w rodzaju tak zawsze bywało, więc nic nie należy już zmieniać. Wszyscy odmawiając różaniec będziemy zwracać się do Boga Ojca w Modlitwie Pańskiej, uwielbiać Go z ziemią i niebem za cud wcielenia Syna Bożego w łonie Maryi w Pozdrowieniu Anielskim, znajdować cel naszej kontemplacji różańcowej w uwielbieniu Trójcy Najświętszej aktem Chwała Ojcu. Tu nic się nie zmieni.
          Natomiast warto poznać i zaakceptować różnorodne formy aktu po formule trynitarnej, żeby się przekonać jak różne wspólnoty wiążą modlitwę z życiem, jakich owoców modlitwy spodziewają się w życiu. Różnorodność może jednocześnie określać specyfikę duchowości danego obszaru religijnego, która nie powinna nas dziwić a raczej zainspirować, skłonić do ożywczej dla modlitwy zmiany, czy choćby poszukiwania nowej formy modlitwy ze świadomością, że różnorodność duchowości nie oznacza zamętu a raczej pożyteczne bogactwo.

        III. Dyżury
1. Aktualizację treści w gablocie podejmuje w październiku róża IX męska św. Kazimierza Królewicza z zelatorem, p. Stanisławem Gilem.
2. Dyżur modlitwy różańcowej w środowe wieczory października i listopada:

  5 października 2022 Róża IX męska, św. Kazimierza Królewicza, odp.  p. Stanisław Gil, odmówi część bolesną
12 października 2022 Róża X młodych  bł. Stefana Wyszyńskiego odp. p. Milena Suliga, odmówi część chwalebną
19 października 2022Róża I żeńska, św. Rity odp. p. Mariola Kubicz odmówi część radosną.
26 października 2022Roża koedukacyjna II, św. Jana Kantego, odp. ks. Zbigniew Zięba odmówi część światła
  2 listopada 2022, Róża żeńska, III, św. Moniki odp. p. Władysława Tekiela odmówi część bolesną

       IV. Aktualności
1. Podziękowanie różom za udział w pielgrzymce do Łagiewnik
2. Wręczenie złotych medali Za zasługi dla Archidiecezji Krakowskiej dla zelatorek: Anny Wiśniewskiej, Marii Kubicz i Władysławy Tekieli dokona się podczas odpustu przez sumistę i kaznodzieję odpustowego, ks. prałata Styanisława Szczepańca - diecezjalnego moderatora Żywego Różańca w czwartek, 20 października o godzinie 18.30.
3. Odznaczone zelatorki zapraszamy do czynnego włączenia się w przezywanie liturgii sumy odpustowej przez odczytanie wezwań modlitwy powszechnej i udział w procesji z darami ofiarnymi.
4. Rezerwacja intencji w pierwsze niedziele miesiąca o godzinie 7.30 dokonuje się wedle uznania zelatórów i członków róży. Po rezerwacji dokonanej przez zelatórów podczas spotkania rady Żywego Różańca pozostały jeszcze wolne terminy w kwietniu, w czerwcu, w sierpniu, i we wrześniu 2023 roku.
5. Obok środowych dyżurów modlitewnych róże poprowadzą jeszcze modlitwę różańcową we wtorek, 4 października ze względu na wigilię wspomnienia św. siostry Faustyny Kowalskiej, patronki jednej z róż, oraz 27 października, czyli w dzień dziękczynienia za dzieło misyjne i dzieło modlitewne Żywego Różańca w tygodniu misyjnym.
6. Wspieramy Papieskie Dzieło Misyjne symboliczną złotówką od każdego członka Żywego Rózańca na miesiąc.

         V. Wyczytane w Różańcu

.    Każdorazowy konspekt spotkania Żywego Różańca z czasopisma Różaniec to pomoc dla zelatorów przy organizacji spotkań i modlitwy. Tym razem słowo wstępne z tegoż konspektu ks. Jacka Gancarka o tym, że nie łatwo zachęcić młodych do modlitwy różańcowej ale nie należy się zrażać może stać się zachętą i pobudzeniem dla rozleniwionych i ociągających się członków naszych róż. Zachęcamy do lektury całego najświeższego numeru Różańca.

      Jabłonkowska. Zakrystia dolnego kościoła, lista obecności kandydatów na ministrantów podczas asyst w tygodniu i zbiórek. Zapis służby chłopców, którą wspierają swoją posługą rodzice, kościelni, duszpasterze.
        Skrzętnie zbierane ziarna chwili czasu, serdecznego zainteresowania, troskliwej uwagi.
        Więcej ponad te ziarna nie trzeba. W ten sposób wkładamy w pracę wszystko, co potrafimy.
       To wystarczy by Bóg dokonał cudu, czyli by na twarzach chłopców pojawił się błysk zainteresowana mninistranturą, by roznieciła się ich gorliwość i obowiązkowość. Moment błogosławieństwa kandydatów przestaje być abstrakcyjny. Staje się oczekiwany i możliwie bliski. 

         Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać. Łk 17,10 w przekładzie Biblii Tysiąclecia

      
    .