Widoczniej
- Szczegóły
U zbiegu ulic Armii Krajowej (dawniej Koniewa) i Zarzecze. Niszczejący cokół pomnika marszałka Iwana Koniewa. Rzeźbę autorstwa prof. Antoniego Hajdeckiego ustawiono na cokole w 1987 w dowód wdzięczności marszałkowi za błyskawiczne, (chichot historii) chroniące przed zniszczeniem, wyzwolenie Krakowa. Zdjęto ją szybko, bo w styczniu 1991 r. i przewieziono do rosyjskiego Kirowa. Sic transit gloria mundi... Podjęto przygotowania do zagospodarowania terenu przy cokole.
[Jezus powiedział] Nastaną dni, w których z tego, co oglądacie, nie pozostanie kamień na kamieniu. Każdy będzie zwalony! Łk 21, 6 w przekładzie Biblii Poznańskiej
Tak jak chodził Ksiądz Profesor stromymi ścieżkami, tak idziemy i my dzisiaj, bo jego śladami…
- Szczegóły
- tekst i foto: Anita Mularczyk-Budzan
Każdy dzień to nowi ludzie
Nowi przyjaciele,
Aby wśród nas miłość rosła
Nie potrzeba wiele.
(fragment Hymnu Rodziny Szkół Tischnerowskich)
W dniach od 27 do 28 października 2016 r. odbył się Jesienny Rajd Szkół Tischnerowskich. Szkoła Podstawowa Nr 153, znajdująca się na terenie naszej parafii, była gospodarzem tegorocznego spotkania. Gościliśmy przyjaciół z Jastrzębia-Zdroju, Starego Sącza, Ligoty oraz Rogoźnika. Cała Tischnerowska brać wedle pomysłu dyrektora szkoły - gospodarza, p. Jana Hrynczuka udała się pod ruiny zamku w Rabsztynie, gdzie koncelebrowana była Msza Święta polowa. Eucharystii przewodniczył ksiądz proboszcz Zbigniew Zięba, w towarzystwie Katechety SP Nr 153 - księdza Bogdana Jelenia, z gościnnym udziałem duszpasterza miejsca, księdza proboszcza parafii św. Andrzeja w Olkuszu – księdza prałata Mieczysława Miarki.
Nie mogło zabraknąć również dziecięcej scholi parafialnej, która zatroszczyła się o oprawę muzyczną liturgii. Po celebracji, i wspólnym zdjęciu na tle zabytkowych ruin, uczestnicy rajdu ruszyli na szlak, gdzie eksplorowali piękne tereny Jury Krakowsko – Częstochowskiej.
Nowi przyjaciele,
Aby wśród nas miłość rosła
Nie potrzeba wiele.
(fragment Hymnu Rodziny Szkół Tischnerowskich)
W dniach od 27 do 28 października 2016 r. odbył się Jesienny Rajd Szkół Tischnerowskich. Szkoła Podstawowa Nr 153, znajdująca się na terenie naszej parafii, była gospodarzem tegorocznego spotkania. Gościliśmy przyjaciół z Jastrzębia-Zdroju, Starego Sącza, Ligoty oraz Rogoźnika. Cała Tischnerowska brać wedle pomysłu dyrektora szkoły - gospodarza, p. Jana Hrynczuka udała się pod ruiny zamku w Rabsztynie, gdzie koncelebrowana była Msza Święta polowa. Eucharystii przewodniczył ksiądz proboszcz Zbigniew Zięba, w towarzystwie Katechety SP Nr 153 - księdza Bogdana Jelenia, z gościnnym udziałem duszpasterza miejsca, księdza proboszcza parafii św. Andrzeja w Olkuszu – księdza prałata Mieczysława Miarki.
Nie mogło zabraknąć również dziecięcej scholi parafialnej, która zatroszczyła się o oprawę muzyczną liturgii. Po celebracji, i wspólnym zdjęciu na tle zabytkowych ruin, uczestnicy rajdu ruszyli na szlak, gdzie eksplorowali piękne tereny Jury Krakowsko – Częstochowskiej.
Wieczorem, w Charsznicy – miejscowości słynącej z uprawy najlepszej kapusty w Polsce, a wówczas – najbardziej rozśpiewanej; rozpoczęły się wieczorne „POSIADY” w duchu Tischnerowskim – rozmowy, śpiewy tradycyjnych krakowskich piosenek (i nie tylko…), a także prezentacje szkół. Wszystko po to, by bliżej się poznać i pielęgnować regionalne tradycje.
Solidaryzujemy się z cierpiącymi katolikami w Iraku
- Szczegóły
Być gotowym mieszkać w kontenerze lub w namiocie. Zgodzić się na prześladowanie, błagać o życie, o zaspokojenie podstawowych potrzeb i dziękować, jesli zostaną spełnione. Tego dziś wymaga od chrześcijanina życie w Iraku. Nie jest to wyłącznie smutny los - opowiada w wywiadzie dla KAI chaldejski abp Irbilu Baschar Warda, gość 8. Dnia Solidarności z Kościołem prześladowanym.
W Iraku, w ziemi uznawanej za kolebkę chrześcijaństwa żyje obecnie 275 tys. chrześcijan. To niespełna jeden procent ludności tego kraju. Poddawani są próbom brutalnej islamizacji. Nie mogą liczyć na stabilną, pewną przyszłość. Papieskie Stowarzyszenie Pomoc Kościołowi w potrzebie uwrażliwia nas na ich potrzeby. W naszym imieniu podejmuje starania, by im zaradzić. Możemy im pomóc przetrwać jutro wspierając i ch materialnie i modląc się za nich.
W Iraku, w ziemi uznawanej za kolebkę chrześcijaństwa żyje obecnie 275 tys. chrześcijan. To niespełna jeden procent ludności tego kraju. Poddawani są próbom brutalnej islamizacji. Nie mogą liczyć na stabilną, pewną przyszłość. Papieskie Stowarzyszenie Pomoc Kościołowi w potrzebie uwrażliwia nas na ich potrzeby. W naszym imieniu podejmuje starania, by im zaradzić. Możemy im pomóc przetrwać jutro wspierając i ch materialnie i modląc się za nich.
Boże, poprzez tajemnicze zrządzenie Twej Miłości,
pozwoliłeś swemu Kościołowi uczestniczyć
w cierpieniu Twego Syna,wzmocnij nasze Siostry i Braci,
którzy z powodu swej wiary
są prześladowani.
Obdarz ich swoją mocą i wytrwałością,
aby w każdym ucisku
pokładali w Tobie całą swą ufność,
a w cierpieniu wiernie świadczyli o Tobie.
Podaruj im radość z uczestnictwa
w ofierze Chrystusa
i obdarz pewnością, że ich imiona
są zapisane w Księdze Życia.
Daj im siłę do naśladowania Chrystusa,
która wesprze ich w dźwiganiu Krzyża,
a w utrapieniu ustrzeże
ich chrześcijańską wiarę.
Przez Chrystusa Pana naszego.
Amen.
Młodzi dumni z niepodległości Rzeczypospolitej
- Szczegóły
Uczestnicząc w akademiach patriotycznych słusznie obawiamy się o najmłodszych. Czy aby zrozumieją przekazywane słowo, czy nie zmęczą się i nie znudzą zaprezentowaną treścią. Otóż u św. Jana Kantego właśnie dzieci i młodzież rozpoczęły obchód Narodowego Święta Niepodległości w 98. Rocznicę Jej odzyskania. Zwykle w ostatni dzień nauki przed Świętem Narodowym społeczności Szkoły Podstawowej nr 153 im. ks. prof. Józefa Tischnera i Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 8 im. prof. Akademii Krakowskiej św. Jana Kantego, czyli szkół naszej parafii przybywają do świątyni by pomodlić się za Ojczyznę i obejrzeć inscenizację patriotyczną przygotowaną naprzemiennie przez jedną ze szkół.
Tak było i tym razem. Punktualnie o 10.00 ks. prałat Jan Franczak poprowadził do ołtarza procesję wejścia, obejmującą poczty sztandarowe każdej ze szkół, asystę i celebransów. Odprawiliśmy Mszę św. według formularza Za Ojczyznę, z prefacją o Duchu św. Recytacje, śpiewy i procesje z darami zapewnili członkowie parafialnej scholi dziecięcej pod opieką jednej z katechetek, p. Karoliny Pasiut. Bezpośrednio po Mszy św. licealiści i gimnazjaliści pod opieką polonistki, p. mgr Beaty Bandarzewskiej i nauczycielki historii, p. mgr Lucyny Stanuch zaprezentowali zgromadzonym montaż słowno-muzyczny z instrumentalną oprawą muzyczną, którą zwykle zapewnia osobiście dyrektor szkoły, p. mgr Marek Gaweł. Wartka narracja utrwalająca fakty wybicia sie Polski na niepodległość, przeplatana poezją patriotyczną, scenka sytuacyjna w której uczniowie zainspirowani obchodami interesują się sposobami przeżywania Święta Niepodległości przez Polaków na przestrzeni blisko stu lat mogła się podobać.
Słowom recytowanym, czy śpiewanym przez aktorów towarzyszyła uwaga i skupienie kilkuset młodych widzów obecnych w kościele. Widzowie nagrodzili aktorów i reżyserów gromkimi oklaskami.
Trudno byłoby dostrzec znudzonych, czy zmęczonych uroczystością. Nawet wśród najmłodszych. Wręcz przeciwnie. Korzystając z pomysłu członków Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej zakupiliśmy dla wszystkich dzieci i innych chętnych chorągiewki biało-czerwone. Mali Polacy z radością przyjęli patriotyczny prezent. Dbali, by łopotał nad ich głowami. Podnosili go dumnie jak najwyżej. Pierwszaczki, którymi opiekuje się p. mgr Barbara Gaweł i schola składająca sie z uczniów szkoły podstawowej chętnie pozowali do zdjęcia.
Mało tego. Uczniowie pierwszej klasy zapamiętali kilka postaw chorążych sztandarów zaprezentowanych z ceremoniału w czasie uroczystości. Niektórzy przyjęli postawę 'na ramię' większość dumnie salutowała chorągiewką w miejscu pochylając ją fachowo do przodu pod kątem 45 st. Wszyscy skandowali wtedy: Sztan-dar na-ro-do-wy! Sztan-dar na-ro-do-wy! Tyleż wzruszająca, co spontaniczna lekcja współczesnego patriotyzmu. Oglądamy? Proszę bardzo.
Tak było i tym razem. Punktualnie o 10.00 ks. prałat Jan Franczak poprowadził do ołtarza procesję wejścia, obejmującą poczty sztandarowe każdej ze szkół, asystę i celebransów. Odprawiliśmy Mszę św. według formularza Za Ojczyznę, z prefacją o Duchu św. Recytacje, śpiewy i procesje z darami zapewnili członkowie parafialnej scholi dziecięcej pod opieką jednej z katechetek, p. Karoliny Pasiut. Bezpośrednio po Mszy św. licealiści i gimnazjaliści pod opieką polonistki, p. mgr Beaty Bandarzewskiej i nauczycielki historii, p. mgr Lucyny Stanuch zaprezentowali zgromadzonym montaż słowno-muzyczny z instrumentalną oprawą muzyczną, którą zwykle zapewnia osobiście dyrektor szkoły, p. mgr Marek Gaweł. Wartka narracja utrwalająca fakty wybicia sie Polski na niepodległość, przeplatana poezją patriotyczną, scenka sytuacyjna w której uczniowie zainspirowani obchodami interesują się sposobami przeżywania Święta Niepodległości przez Polaków na przestrzeni blisko stu lat mogła się podobać.
Słowom recytowanym, czy śpiewanym przez aktorów towarzyszyła uwaga i skupienie kilkuset młodych widzów obecnych w kościele. Widzowie nagrodzili aktorów i reżyserów gromkimi oklaskami.
Trudno byłoby dostrzec znudzonych, czy zmęczonych uroczystością. Nawet wśród najmłodszych. Wręcz przeciwnie. Korzystając z pomysłu członków Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej zakupiliśmy dla wszystkich dzieci i innych chętnych chorągiewki biało-czerwone. Mali Polacy z radością przyjęli patriotyczny prezent. Dbali, by łopotał nad ich głowami. Podnosili go dumnie jak najwyżej. Pierwszaczki, którymi opiekuje się p. mgr Barbara Gaweł i schola składająca sie z uczniów szkoły podstawowej chętnie pozowali do zdjęcia.
Mało tego. Uczniowie pierwszej klasy zapamiętali kilka postaw chorążych sztandarów zaprezentowanych z ceremoniału w czasie uroczystości. Niektórzy przyjęli postawę 'na ramię' większość dumnie salutowała chorągiewką w miejscu pochylając ją fachowo do przodu pod kątem 45 st. Wszyscy skandowali wtedy: Sztan-dar na-ro-do-wy! Sztan-dar na-ro-do-wy! Tyleż wzruszająca, co spontaniczna lekcja współczesnego patriotyzmu. Oglądamy? Proszę bardzo.