Franciszkańska. Południe. Zabrzmiał dyskretny dzwonek w kurialnym hallu. Biskup Jan zgromadziwszy obecnych prowadzi modlitwę Anioł Pański. Po modlitwie złoży życzenia solenizantom. Chwila modlitwy w ciągu dnia pracy pozwalająca nam dostrzec, iż w podróży życia mamy Towarzysza, który całą ją oświetla. 

     [Symeon] wziął Dziecię w objęcia, błogosławił Boga i mówił: [...] Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela. Łk 2, 28.30-32 w przekładzie Biblii Tysiąclecia.

      Już sama grecka alfa może wiele sugerować, bo to pierwsza litera, czyli początek. 
      Ściślej rzecz biorąc chodzi jednak o kurs ALPHA. Mamy czas, trwają ferie, albo odreagowujemy po kolejnym egzaminie sesji więc sięgnijmy do początku. Do akrostychu pierwszych chrześcijan, czyli do ryby. W języku starogreckim ryba to ichtys. Kolejne litery tego wyrazu są jedncześnie pierwszymi literami słów krótkiego, łatwo przyswajalnego wyznania wiary w Zbawiciela świata:

Ι, Ἰησοῦς (Iēsoûs) – Jezus

Χ, Χριστὸς (Christós) – Chrystus

Θ, Θεοῦ (Theoû) – Boga

Υ, Υἱὸς (Hyiós) – Syn

Σ, Σωτήρ (Sōtér) – Zbawiciel

      Wielu z nas powołuje się na ten historyczny akrostych chrześcijan z czasów apostolskich przytwierdzając symbol ryby obok blachy z numerem rejestracyjnym samochodu. 
      Poastąpmy w rozeznawaniu akrostychów, rozkodujmy ten współczesny, zawarty w nazwie kursu, na który zapraszamy:

      A – anyone can come - każdy może przyjść

      L – learning and laughter - nauczymy się i uśmiechniemy

    P – pasta, to jedyne wloskie słowo: makaron, tutaj oznacza po prostu posiłek, wiec zjemy coś wspólnie w czasie spotkania 

      H – help one another - można liczyć na pomoc jeden drugiemu

   A – ask anything - zapytaj o wszystko, nie ma w czasie tego spotkania głupich, czy niestosownych pytań. 

      Oddajmy głos tym, ktorzy uczestniczyli i organizowali ten kurs podczas wielu wcześniejszych edycji :  



     Kurs ten jest organizowany dla świeckich i przez świeckich, z asystencją duchownych. Adresowany jest do osób, które być może przeżywają kryzys swojej wiary, mają pytania, na które nie ma kto im odpowiedzieć lub zwyczajnie czują, że nie ma w nich radości przeżywania swojego chrześcijaństwa.

 Kurs, to seria dziesięciu cotygodniowych spotkań i jeden wyjazd weekendowy. Każde spotkanie rozpoczniemy wspólnym posiłkiem, po nim nastąpi krótka konferencja i swobodna dyskusja w grupach. W szczególny sposób zapraszamy rodziców dzieci pierwszokomunijnych i bierzmowanych, ale nie ograniczamy zaproszenia jedynie do nich.

     Ze względu na ograniczoną ilość miejsc i konieczność przygotowania posiłku, prosimy o zapisy. Można ich dokonać w zakrystii po Mszach świętych lub mailowo na adres Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..
     Pierwsze spotkanie odbędzie się 10 lutego (poniedziałek) o godzinie 19:15 w Bożym Młynie. Każde miejscowe spotkanie potrwa równo dwie godziny.     
***
    Jeszcze może kilka słów wyjaśnienia, kto kryje się za enigmatyczną etykietą Manus Domini (Ręka Pańska), czyli kto usiądzie na krzesłach, których nie zajmą uczestnicy kursu. Zapraszamy!

     To Niedziela Słowa Bożego, którą od jutra będziemy obchodzić w każdą 3. Niedzielę Zwykłą roku liturgicznego. Ustanowił ją papież Franciszek publikując motu proprio Aperuit illis 30 września ubiegłego roku, w 1600 rocznicę narodzin dla nieba autora Wulgaty, św. Hieronima.
       Jak uczcić to święto? 
       Po pierwsze wziąć udział we Mszy św. i posłuchać uroczyście proklamowanego Słowa Bożego. Jeden, świąteczny dzień w roku powinien być podobny do innych dni. To jest klucz do rozpoznania przez nas Jezusa, jako bliskiego nam, przemawiającego do nas zrozumiale i karmiącego nas. Kiedy uczestniczymy w Eucharystii i ciągle sięgamy do Biblii - łatwiej nam też siebie określić jako należących do Chrystusa. (por. p. 8)
        Secundo.  Niedziela Słowa Bożego może stać się punktem zwrotnym w naszym podejściu do przygotowywania prezentów. Spróbujmy odważnie podarować komuś pozycję poszerzającą jego warsztat biblijny.  
        Po trzecie podzielmy się w ten dzień ulubionymi cytatami z Biblli. Spójrzmy na Pismo święte właśnie tak. Jako na księgę znaną nam i lubianą. Poczujmy osobistą odpowiedzialność za rozszerzanie jej poznania i rozumienia. Nie dajmy się zaskoczyć i sami wyjdźmy z inicjatywą rozmowy z bliskim nam mottem biblijnym. Rzecznik Episkopatu Polski, ks. Paweł Rytel-Andrianik zachęca, żeby w komunikatorach sieciowych opatrzyć posłany przez nas cytat hashtagiem #biblia
        Wreszcie quatro. Określmy otwarcie rozmiary zapóźnienia, zwłoki w stosunku do tych, którzy czytają Biblię częściej niż my. Jean Luis Ska, egzegeta belgijski, emerytowany profesor Biblicum w Rzymie ujmuje temat następująco: Z pewnością w świecie katolickim Biblia nie ma tak wielkiego znaczenia jak np. w świecie protestanckim lub w świecie żydowskim. Dobry protestant, co najmniej raz dziennie czyta jedną stronicę Pisma Świętego. Ważne jest także, aby czynić tak, jak pobożni Żydzi, tzn. nie czytać jedynie Biblii, ale również komentarz do niej. Tekst sam w sobie jest rodzajem partytury, ale partytura nie jest jeszcze muzyką. To nie to samo, co muzyka. Muzyka pojawia się wtedy, gdy jest interpretowana. 
        To tylko niektóre z propozycji. Jeśli jednak osobiście stwierdzimy rzeczywiste zapóźnienie, tym bardziej okaże się zasadne wprowadzenie w życie w Niedzielę Słowa Bożego lub w niedługim czasie po powyższych wskazań.
         Wytrwałej lektury. Bierz i czytaj!
         
  

         Montelupich. Areszt śledczy. Mural autorstwa Kamila Kuzko w dziedzińcu aresztu obrazujący ucieczkę Stanisława Marusarza z czasów kiedy ten ponad stuletni budynek był katownią Gestapo (1940). Pozostałych uciekinierów rozstrzelano, jemu ze współwięźniem mimo postrzelenia w udo udało się zbiec.
        Jan osadzony w Macheroncie przez Heroda nie zazna wolności przed śmiercią. Uwięzienie głosu zbiega się jednak w czasie z objawieniem Słowa, które powołuje wybranych do trudnej, ryzykownej, niebezpiecznej misji. 
      
         Gdy [Jezus] posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu Zabulona i Neftalego. Mt 4, 12n w przekładzie Biblii Tysiąclecia

          

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•