Totus Tuus. Papieska sutanna w centralnym puncie drugiej części wystawy Nasz Papież, poświęconej św. Janowi Pawłowi 2 w czterdziestą rocznicę wyboru. Ułożona na tronie ze stułą papieską i pacyfikałem, ma obrazować z jednej strony odłożenie atrybutów przez Osobę, która odeszła do wieczności, ale jednocześnie na stałą obecność Papieża Przełomu Tysiącelci wsród nas poprzez Jego nauczanie. O tyle sprawuje nad nami pieczę, o ile uznajemy Jego służebny wkład w kształtowanie naszego ducha i prawości naszych serc.

              Kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie sługą waszym. Mk 10, 43 w przekładzie Biblii Tysiąclecia

       W parafii przygotowaliśmy relikwiarz dla otrzymanych wiosną relikwii św. Jana Pawła II od Jego Eminencji, ks. kardynała Stanisława Dziwisza. Opracowujemy plan comiesięcznego nabożeństwa do św. Jana Pawła II jako Patrona Rodzin w trzecie czwartki miesiąca (żeby było blisko rocznicy wyboru). Planujemy rozpocząć odprawianie nabożeństw w listopadzie i dbać o to, by spotkanie z dziedzictwem św. Jana Pawła II miało w parafii charakter permanentny, nie tylko rocznicowy.
      O wszystkim będziemy sukcesywnie informować. 
      W czwartek, 18 października będziemy uczestniczyć w pielgrzymce dekanalnej w ramach pielgrzymowania całej archidiecezji do Sanktuarium św. Jana Pawła II na zaproszenie kustosza santuarium, ks. Mateusza Hosai.
      Wiele też dzieje się w Krakowie przy okazji 40. rocznicy wyboru Jana Pawła II i zbliżająceo się odpustu. W kościele rozprowadziliśmy stosowne ulotki, ale najlepiej sięgnąć do źródła informacji. 
      Dzieje sie, dzieje, miejmy uszy, oczy i serca otwarte.

      Nie jest do końca jasne, czy Dytmara, czy Zapolskiej. W każdym bądź razie z tamtej okolicy tuż po południu dziś, 6 października przywędrowało do nas zdjęcie opatrzone serdecznym kodem w formie smsa: A takie ładne widoki dziś Pan Bóg serwuje : ) odwiedzam chorych w wieżowcach. 
      Szczerze mówiąc trudno było uwierzyć, że to naprawdę my. Najczęściej widzimy siebie mniej atrakcyjnie. Pół biedy, jeśli to dotyczy pejzażu, gorzej, jeśli mamy na myśli wzajemne spojrzenie na małżeństwo, które zawarliśmy.  Wtedy właśnie zbawiennym jest odwołanie do zamysłu Boga i postrzegania bliźniego. Skoro Bóg tak to zaplanował i przyjaciel tak to uchwycił, wypada uwierzyć, podziękować człowiekowi i uwielbić Boga, bo wygląda na to, że nie mogliśmy lepiej trafić, nie mogliśmy właściwiej wybrać.  
      Co tedy Bóg złączył, niechżeć człowiek nie rozłącza. Mk 10,9 w przekładzie Biblii Brzeskiej