Nie chodzi o to, żebyśmy zamiast polewania lukrem, posypywali go skwarkami ze słoniny, jak czyniono w chłopskiej chacie przed ponad dwustu laty. Hołdowano w ten sposób przekonaniu, że trzeba się porządnie najeść przed czterdziestoma dniami postu.

     Nie musimy sprawdzać ile kalorii wchłaniamy połykając kolejnego pączka i ile potem trzeba pedałować, żeby spalić energię zawartą w słodkim, głęboko tłustym frykasie. Jedno i drugie powinniśmy otrzymywać i dawać ochotnie. 

     Nie chodzi nawet o to, o co zwykle chodzi w wypadku smakowitego ciastka, czyli o to, żeby zjeść pączka i mieć pączka. Przeciwnie, chodzi o to, żeby nie zjeść i nie mieć go jednocześnie, tylko żeby podarować pączka. 

     Nie jest ważne pęcznienie.
     Ważne jest pączkowanie.
     Więcej niech pokażą i opowiedzą bracia Kapucyni.

     Aleja Wędrowników na skraju Lasku Wolskiego. Przednówkowy zmierzch na Srebrnej Górze. Stado żarłocznej szarańczy? Oddział wojska formujący szyk do ataku? Gmatwanina przewodów elektrycznych rozprowadzana do odbiorców ze stacji trafo?...

     Nie, wystarczy zdmuchnąć lękowe skojarzenia, zastanowić się, podejść bliżej. Nawet w półmroku rozpoznasz winne latorośle pozbawione wąsów, ze skróconymi pasierbami, wyglądające pierwszego wiosennego cięcia. 

     Tak też jest z Kimś, nie tylko z czymś. Z dalsza wygląda jak cel. Z bliższa jak człowiek. Pod krzyżem Chrystusa, który razem obejmujemy, jak brat.

     Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie. Łk 6,36-38 w przekładzie Biblii Tysiąclecia.

     Z okolic Wileńskiej. Strój reprezentacyjny piłkarzy - ministrantów, znakowany dla parafii w jednym z zakładów zlokalizowanych z tej części  Krakowa. Przygotowując projekt stroju chcieliśmy pomóc chopcom, którzy będą go zakładać na czas rozgrywek i treningów, by pamiętali gdzie jest źródło wszelkiej pomyślności i wszelkiej sprawności człowieka na ziemi. Od ludzi, od siebie otrzymujemy niewiele, najwięcej otrzymujemy od Boga, dzięki wstawiennikom, którzy u Niego mieszkają. Chłopcy przyjęli strój ciepło, entuzjasycznie i ze zrozumieniem. 
      Pomoc stamtąd przyszła. Chłopcy spisali się na piątkę.
      Narazie w pierwszej, zwycięskiej fazie rozgrywek po założeniu stroju. Teraz pozostaje nam wspólnie dbać o to, by gracze zawsze o tym pamiętali. Wszak raban, aplauz na cześć mistrzów zwykle wszczyna człowiek, więc tym niewiele powinniśmy się przejmować. Ważne jest, żeby Bogu zaufać, nawet wtedy, kiedy w końcu przyjdzie przegrać, żeby wtedy też nie stracić woli wygranej.

      Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże Łk 6,20 w przekładzie Biblii Tysiąclecia