Drwęca? Prawy dopływ Wisły. 190 km odcinka spławnego od Ostródy do Torunia. Można podzielić na dwa lata płynąc spokojnie z dziećmi. Dojedziemy tam prywatnymi samochodami w pierwszej połowie lipca. Ustawimy auta na wybranym parkingu. Przeniesiemy się do kajaków, bo lubimy ciszę i piękno natury. Mistrz nas poprowadzi skupiając codziennie na Eucharystii. Maryja, Gwiazda Morza i wszelkiego wodnego szlaku zaopiekuje się każdym etapem naszej podróży, bo Ją o to poprosimy wznosząc wiosła na sztorc, na Jej cześć. 
            Zjemy to, co ofiaruje nam las, pobliski ogród życzliwego gospodarza i jego pole, czy obora. Odpoczniemy przy ognisku i pod namiotem w cieniu dębów, czy sosen. Powinno wystarczyć  700 PLN na osobę.
            Nasza grupa to kilkanaście osób. Rodzice z dziećmi. Szlifowaliśmy nasze doświadczenie wodniackie w tej grupie na Gwdzie i Piławie.
            Tyle. 
            Jeśli chciałabyś, chciałbyś wiedzieć więcej, przyjdź, zapytaj o księdza Zbigniewa, lub napisz. Msz czas do końca lutego. Wszystkiego się nie dowiesz póki nie popłyniesz. My też nie wiemy wszystkiego.
              
            
               

        Może Stańczyka, może Sołtysa Dytmara. Tak, czy inaczej, okolice wskazujące na postacie formujące niepowtarzalny charakter Krakowa. Zasadzające jego tożsamość.
         Stamtąd widok na Widok. Perspektywa ponad dachami w obiektywie sympatyka parafii, p. Krzysztofa Mazura. 
         Między dniem i nocą.
         Dom, kościół, niebo. 
         Obszar apostolskiej aktywności Mistrza i jego uczniów.
         Od gorączki górowania nad innymi, narzucania im swojej racji do uzdrawiającej służby.    

          Zaraz po wyjściu z synagogi przyszedł z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja. Teściowa zaś Szymona leżała w gorączce. Zaraz powiedzieli Mu o niej. On podszedł do niej i podniósł ją ująwszy za rękę, gorączka ją opuściła. A ona im usługiwała.
          Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych i całe miasto było zebrane u drzwi. Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, ponieważ wiedziały, kim On jest.
        Nad ranem, gdy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na miejsce pustynne, i tam się modlił.
        Pospieszył za Nim Szymon z towarzyszami. Mk 1,29-36a w przekladzie Biblii Tysiąclecia   

       

          Sercem wypełnionym wdzięcznością pragnę prosić Boga za Was i za siebie słowami z dzisiejszego czytania z Listu do Hebrajczyków:  Bóg niech nas uzdolni do wszelkiego dobra, byśmy pełnili Jego wolę. Niech sprawi w nas, co miłe w Jego oczach. (por. Hbr 13,20n) Nie bójmy się, otwórzmy drzwi Chrystusowi - tymi słowami - nawiązującymi do zawłania biskupiego, zaczerpniętymi z homilii na inaugurację pontyfikatu Jana Pawła II biskup Robert Chrząszcz zakończył podziękowanie duchownym i wiernym w czasie Mszy św. z obrzedęm święceń biskupich, udzielonych mu przez posługę Metropolity Krakowskiego, abpa Marka Jędraszewskiego oraz współkonsekratorów, abpa Salvatore Pennacchio, Nuncjusza Apostlskiego w Polsce i kadrynała Stanisława Dziwisza w Sanktuarium św. Jana Pawła II na Białych Morzach w  naszym mieście dzisiaj, 6 lutego 2021. 

          Zachęcamy do lektury biogramu nowego biskupa pomocniczego Archidiecezji Krakowskiej, jak również do obejrzenia reportażu kreślacego sylwetkę biskupa rodem z Kalwarii Zebrzydowskiej zrealizowanego przez Biuro Prasowe Archidiecezji

           Gratulujemy Księże Biskupie Robercie, skromnie ustawiamy się w kolejce do zaproszenia Ekcelencji na Widok i odpowiadamy parafialną modlitwą na Twoją serdeczną, pasterską zachętę.

    
              

             
          Ks. Zbigniew: Agata z Katanii, Łucja z Syrakuz, Agnes i Cecilia z Rzymu, Tekla z Ikonium, Apollonia z Aleksandrii, Restituta z Kartaginy oraz Justa i Rufina z Sewilli. Obok nich Joanna z krakowskiego Widoku. Doborowe towarzystwo...
              
               P. Joanna: Dziękuję za przypomnienie imion dziewic konsekrowanych z czasów Kościoła apostolskiego (do III wieku chrześcijaństwa).  Rzeczywiście, w społeczności chrześcijan zakon dziewic był obecny już w czasach apostolskich, możemy o nim przeczytać chociażby w listach św. Pawła. Np. w 1 Liście do Tymoteusza Paweł poleca tytułowemu biskupowi, by dbał o kobiety składające ofiarę z samych siebie wciągnawszy je do rejestru gminy chrześcijańskiej: Do spisu należy wciągać taką wdowę, która ma co najmniej lat sześćdziesiąt, była żoną jednego męża,ma za sobą świadectwo o [takich] dobrych czynach: że dzieci wychowała, że była gościnna, że obmyła nogi świętych, że zasmuconym przyszła z pomocą, że pilnie brała udział we wszelkim dobrym dziele. (1 Tm 5, 9–10) Z Kolei w 1 Liście do Koryntian autor zwraca uwagę na bogactwo darów pożytecznych dla wspólnoty wierzących. Obok małżeństwa zwraca również uwagę na wybierających samotność dla królestwa niebieskiego: Tym zaś, którzy nie wstąpili w związki małżeńskie, oraz tym, którzy już owdowieli, mówię: dobrze będzie, jeśli pozostaną jak i ja.  (1 Kor 7,8). 

           z: A co było dalej? W późniejszych okresach historii Kościoła? 

           J: Dziewice też były obecne.  W IV w. pojawił się uroczysty rytuał konsekracji dziewic.  Średniowieczny rozwój monastycyzmu stał się dominującą formą konsekracji. W tym okresie dziewice skryły się w cieniu klasztornych wspólnot zakonnych na wiele wieków. Po Soborze Watykańskim II (1962-1965) powróciłyśmy. Zaznaczył się dynamiczny rozwój tego stanu. Stało się jasne, że istnieje zapotrzebowanie na tę formę życia w całym Kościele. 
         Współczesny rozwój stanu dziewic stał się na tyle wyraźny, że watykańska Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego  wydała specjalną instrukcję Ecclesiae Sponsae Imago na temat tego, kim są dziewice konsekrowane, jak należy je formować, kto może zostać przyjęty do tego stanu i jaką rolę odgrywa on w Kościele.

           z: Dziekuję za wskazanie podstawy regulującej Wasze życie...wrócimy do niej... zatem jesteście obecne w całym kościele? Mamy wiedzę ile obecnie Was jest na świecie?

           J: Oczywiście. Na świecie spotkacie około 5 tys. dziewic konsekrowanych. W Polsce blisko trzysta kobiet należy do tego stanu, z tego 52 (najwięcej w Polsce) uświęca się w Archidiecezji Krakowskiej. Tutaj też najwięcej kobiet aktualnie kontynuuje formację przygotowującą do konsekracji.

           z: No tak, to liczby, które nie pozwalają Was nie zauważyć... Wybaczy Siostra...

           J: Jeśli zwracając się do mnie w ten sposób ma Ksiądz na myśli siostrę zakonną w habicie, to nie ten adres.

           z: ...czy dobrze zrozumiałem, powinienem się zwracać w naszej rozmowie per Pani?...

           J: Tak, tak będzie najwłaściwiej. 
 
           z: Wybaczy Pani, proste pytanie. osobom konsekrowanym wpisuje się po nazwisku tajemnicze litery oznaczające przynależność do danego zgromadzenia lub zakonu. Wasz stan też ma takie oznaczenie? 

         J: Owszem, Jonanna SZ OV jak Ordo Virginum, czyli Stan Dziewic.


        z: Podniosła uroczystość...widzę też księży koncelebrujących Eucharystię. Rozumiem, ze to duszpasterze i znajomi konsekrowanych...więc deptakiem osiedlowym na Widoku przechodziliśmy wielokrotnie obok dziewicy konsekrowanej?...

         J: Podwójne tak : ) Tak, nasze powołanie rodzi się w kościele lokalnym. Nasza formacja i nasza posługa służą kosciołowi lokalnemu. Stąd drugie tak, spotkaliśmy się również w warzywniaku, w Lewiatanie, może na poczcie...  W momencie konsekracji złożyłam jeden ślub, ślub czystości. Wyraziłam w nim moje całkowite oddanie się Bogu i gotowość służenia Mu  pozostając w świecie.  

          z: No tak, na ten idywidualny wymiar kształtowania powołania, charyzmatu kładzie nacisk wcześniej wspomniany dokument...

          J: Tak też widzę swoją role w życiu Kościoła. Nie zmieniłam mego miejsca zamieszkania, jestem parafianką św. Jana Kantego od początku istnienia parafii.  Nie zrezygnowałam z dotychczasowej pracy zawodowej. Jestem informatykiem. Pracuję w Uniwersytecie Rolniczym im. H. Kołłątaja.     
       Korzystam z porad kierownika duchowego, uczestniczę w spotkaniach stanu dziewic w obrębie naszej diecezji, śledzę stronę internetową poświęconą naszemu stanowi. Należę do wspólnoty Odnowy w Duchu Św. Ruah przy parafii bł. Anieli Salawy. W taki wieloaspektowy, aczkolwiek osobisty sposób realizuję swoje powołanie i określam swój charyzmat.  Rozumiem siebie jako oblubienicę Chrystusa. W zjednoczeniu z Nim spełniam swoje obowiązki wobec Boga i ludzi.

         z: To cenne, że, że dzięki świadectwu Pani dziewica konsekrowana przestaje być dla nas nieznana, abstrakcyjna...dziekuję za rozmowę.   
      
          J: Dziękuję i ja.

___________________________

            Spośród nas wywodzi się, bądź wśrod nas pracuje dziewięć osób konsekrowanych, mianowicie:
ks. Bogusław Sroka, misjonarz św. Wincentego a Paulo, (CM), kapelan DPSu przy ul. Helclów w Krakowie;
o. Paweł Sroka, franciszkanin, (OFM), gwardian klasztoru i proboszcz parafii franciszkańskiej i sanktuarium św. Antoniego w Jaśle; 
ks. Paweł Szymański, Misjonarz św. Wincentego a Paulo, (CM), wikariusz i katecheta w parafii Świętej Rodziny w Tarnowie 
s. Renata Dudzik, albertynka (ZSAPU), posługująca w domu zakonnym i w kuchni dla bezdomnych w Wadowicach
s. Daniela Kardas, albertynka, (ZSAPU), posługującą w Domu Zakonnym w Rząsce
s. Anna Maria Martinelli, z Unii św. Katarzyny ze Sieny, Misjonarka Szkoły, przełożona w domu zakonnym przy ulicy Machaya 
s. Aleksandra Stanisławska, z Unii św. Katarzyny ze Sieny, Misjonarka Szkoły, zarządzajaca domem zakonnym i bursą sióstr dla kobiet przy ul. Machaya
br. Konrad Żbik, profes czasowy w Opactwie OO. Cystersów w Mogile (OCist) 
p. Joanna Szuszkiewicz, dziewica konsekrowana (OV), która wszystko, co potrzebne dla naszej orientacji powyżej opowiedziała.

            W Ich święto i w kolejne dni nie zapominajmy o nich w modlitwie.