Jabłonkowska. Zeschłe po śniadaniu kromki chleba żytniego nie będą konkurować w chlebowniku z najstarszym bochenkem chleba, znalezionym w Jordanii, liczącym sobie kilkanaście tysięcy lat. W nich śniadanie poda rękę kolacji. Wystarczy rozbebłać w mleku surowe jajko i łyżeczkę miodu lub - jak kto woli - ziół prowansalskich, czy włoskich. Nasączyć sosem kromki i zapiec na patelni. Do tego w wersji słodkiej łyżeczka konfitury lub w wersji wytrawnej kilka plasterków pomidora czy łoscypka.
        Potrafimy postarać się o oryginalniejszy smak i oszczędność chleba powszedniego.
        Mamy też sposób na wieczność.
        Zapewni nam ją przyjmowana ze czcią i bez grzechu Eucharystia.

        Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata». J 6, 41-51 w przekładzie Biblii Tysiąclecia.

...poznajmy Powstańców Warszawskich oczami ich bliskich: dzieci, wnuków innych krewnych, poznajmy jakimi byli dziadkami, matkami, ojcami, bo to od nas zależy czy było warto...

               Znalazłem jedną książkę francuską o świętym Franciszku, niewielką, ale niezwykle wartościową, a drugą książkę włoską – zbiór przemówień. Te dwie książki służyć mi mają jako ćwiczenia językowe.
             Lekturę przerywam odmawianiem godzin kanonicznych mniejszych, by w ten sposób pracę łączyć z modlitwą. Brewiarz odmawiam chodząc po swoim niewielkim pokoju, by brak powietrza uzupełnić ruchem. Wieczorem, gdy się już robi ciemno – a mamy brak światła – odmawiam różaniec, wędrując po pokoju. Modlę się wiele do mej szczególnej Patronki, Matki Bożej Jasnogórskiej, za obydwie moje archidiecezje (warszawską i gnieźnieńską), księży biskupów i moich domowników. (…) „Erygowałem” sobie Drogę Krzyżową, pisząc na ścianie, ołówkiem, nazwy stacji Męki Pańskiej i oznaczając je krzyżykiem. Resztę – Ecclesia supplet [Kościół dopełni].

                To prymas Stefan Wyszyński o sobie w Zapiskach więziennych podczas internowania w Rywałdzie (od 26 września do 15 października 1953 roku), w czasie którego nie wolno mu było opuszczać pokoju (izolacja sanitarna wydaje się być wobec tego stanu igraszką). Z dnia na dzień tracisz możliwość swobodnego przemieszczania się, wykonywania swych obowiązków, dostępu do wiedzy i zaplecza zawodowego, tracisz możliwość modlitwy  i sprawowania w Eucharystii w miejscu które do tego celu wybrał Bóg. Zostajesz pozbawiony kontaktu z osobami, którym ufasz.
                I co?
                I do przodu w Imię Boże. Organizujesz sobie życie w wąskich granicach możliwości, które jeszcze ci pozostały.
                Taki był.
                Niezłomny.
                Został beatyfikowany, czyli Kościół ogłosił go uroczyście błogosławionym.
              Wczoraj, 12 września 2021 roku w świątyni Opatrzności Bożej  w Warszawie-Wilanowie o godzinie 12.00 wraz z matką Elżbietą Czacką. Mszy św. beatyfikacyjnej przewodniczył kard. Macello Semeraro, prefekt watykańskiej Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych.
                Włącz ogląd zegara dokumntującego czas przed i po beatyfikacji. Poczytaj, rozważ, zapoznaj się, zaśpiewaj, pospaceruj, wybierz się, by w nich uczestniczyć.
                 Możesz też posłuchać nauczania Prymasa Tysiąclecia.
                 I módl się codziennie za wstawiennictwem Błogosławionych. Za Kościoł, za Polskę, za Rodzinę, za siebie...

__________________________

          Proces beatyfikacyjny Prymasa Tysiąclecia rozpoczął się już w 1989 roku. W październiku 2019 papież Franciszek upoważnił Kongregację Spraw Kanonizacyjnych do ogłoszenia dekretu o cudzie.

Błogosławiony Stefanie Wyszyński, módl się za nami!


       S. Elżbieta Róża Czacka to założycielka Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża, którego charyzmatem jest służba ludziom niewidomym. Jej proces beatyfikacyjny rozpoczął w grudniu 1987 roku. 27 października 2020 papież Franciszek uznał cud za jej wstawiennictwem.

Błogosławiona siostro Elżbieto Czacka, módl się za nami!

           Kalwaryjska. Mezze, czyli przystawka w restauracji syryjsko-libańskiej. Zamysł jest taki, żeby rozmaitość potraw budować na trzonie lokalnych i sezonowych produktów. Tak więc młoda kalarepka, marchewka, ogórek, mięta ogrodowa, no może kilka ziaren granatu, do tego szklanka ayranu i po malutkiej przygodzie orientalnej nacechowanej kunsztem kulinarym szefa kuchni rodem z Lewantu jesteś gotowa, gotowy do kolejnej porcji marszu w miejskiej czeluści rozgrzanego betonu i topiącego się asfaltu.
               Nie ten człowiek. 

           Umiejętność przygotowania i używania pokarmu, który łatwo niszczeje nie jest szczytem wyzwań, które stoją przed człowiekiem. Aczkolwiek daje nam poczucie regeneracji sił i ożywienia.

          Stąd tylko jeden krok do pobożności eucharystycznej, czyli przygotowania, regularnego korzystania i korzystania z owoców Komunii św. która otwiera przed nami perspektywę życia bez końca. 
               Krok ku zachowaniu świeżości i życia Nowego Człowieka.

            Zabiegajcie nie o ten pokarm, który niszczeje, ale o ten, który trwa na życie wieczne, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec. J 6, 27 w przekładzie Biblii Tysiąclecia