Marcowy biuletyn różańcowy
- Szczegóły
- pp. Barbara Kowalczyk i Monika Róg
1. Papieska Intencja Ewangelizacyjna na marzec 2019 r.
Za wspólnoty chrześcijańskie, szczególnie te prześladowane, aby odczuwały bliskość Chrystusa, a ich prawa były respektowane.
Za wspólnoty chrześcijańskie, szczególnie te prześladowane, aby odczuwały bliskość Chrystusa, a ich prawa były respektowane.
2. Aktualności duszpasterskie
a. Msze św. zamówione przez Róże dziękczynne za otrzymane łaski z prośbą o Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Bożej dla członkiń, a dla Zmarłych o życie wieczne:
- 4.03. (poniedziałek) godz. 18.30 – w intencji Róży I Męskiej w dniu wspomnienia patrona Róży św. Kazimierza Królewicza
- 23.03. (sobota) godz. 7.30 – w intencji Róży V
- 7.04. (niedz.) godz. 7.30 – w intencji Róży III
Wieczne odpoczywanie racz Zmarłym z Róż Różańcowych dać Panie…
a. Msze św. zamówione przez Róże dziękczynne za otrzymane łaski z prośbą o Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Bożej dla członkiń, a dla Zmarłych o życie wieczne:
- 4.03. (poniedziałek) godz. 18.30 – w intencji Róży I Męskiej w dniu wspomnienia patrona Róży św. Kazimierza Królewicza
- 23.03. (sobota) godz. 7.30 – w intencji Róży V
- 7.04. (niedz.) godz. 7.30 – w intencji Róży III
Wieczne odpoczywanie racz Zmarłym z Róż Różańcowych dać Panie…
b. Msze św. zamówione przez parafian w intencji Kapłanów: o potrzebne łaski, Dary Ducha Świętego i opiekę Matki Bożej:
- 12.03 (wtorek) godz. 7.00 – w intencji ks. Grzegorza Wichra w Dniu Imienin
- 17.03 (niedziela) godz. 12.00 – w intencji księdza Proboszcza Zbigniewa Zięby w Dniu Imienin
- 18.03 (poniedziałek) godz. 7.00 – w intencji ks. Zbigniewa Syczika i ks. Bogdana Jelenia z okazji Imienin
-19.03 (wtorek) godz. 18.30 – w intencji ks. Prałata Jana Franczaka z okazji Urodzin
- 12.03 (wtorek) godz. 7.00 – w intencji ks. Grzegorza Wichra w Dniu Imienin
- 17.03 (niedziela) godz. 12.00 – w intencji księdza Proboszcza Zbigniewa Zięby w Dniu Imienin
- 18.03 (poniedziałek) godz. 7.00 – w intencji ks. Zbigniewa Syczika i ks. Bogdana Jelenia z okazji Imienin
-19.03 (wtorek) godz. 18.30 – w intencji ks. Prałata Jana Franczaka z okazji Urodzin
c. prowadzenie modlitwy różańcowej w marcu i kwietniu br.
-06.03 – Środa Popielcowa
-13.03 – Róża I – tajemnice bolesne
-20.03 – Róża II – tajemnice chwalebne
-27.03 – Róża IV – tajemnice radosne
- 3.04. – Róża V –tajemnice światła
-10.04 – rekolekcje
d. Z kalendarza liturgicznego
- wchodzimy w święty czas Wielkiego Postu, w czas modlitwy, rozważania Męki Pańskiej i wynagradzania za nasze grzechy oraz grzechy całego świata. Nabożeństwa Wielkopostne niech staną się okazją do wypraszania łaski przemiany serc dla najbardziej zatwardziałych grzeszników.
- 19.03 (wtorek) – Uroczystość św. Józefa, to święto patronalne ojców. Rola ojca w rodzinie jest niezastąpiona. Tego dnia w szczególny sposób wypraszajmy dla ojców łaskę dojrzałej wiary i odpowiedzialności za powierzone im rodziny.
- 25.03 (poniedziałek) – Uroczystość Zwiastowania Pańskiego, to Dzień Świętości Życia. Warto, może już kolejny raz, podjąć duchową adopcję dziecka poczętego.
- spotkanie organizacyjne zelatorów 4.03 (poniedziałek), godz. 17.45, w Bożym Młynie
g. Inicjatywy modlitewne
- Możliwość uzyskania odpustu zupełnego po spełnieniu wymaganych do tego warunków w 25.03 w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego, po udziale w Drodze Krzyżowej i Gorzkich Żalach
- Krucjata Jednej Intencji
Uzupełniamy listę z nazwiskami osób, które włączyły się w Krucjatę. Tak niewiele trzeba: mieć w sercu intencję: „By Maryja była bardziej znana i miłowana, by Jej wezwanie z Fatimy poznał i wypełnił cały świat” i w tej intencji, gdy nadarzy się okazja, czynić dobro: myślą, słowem lub czynem.
- Jako „duchowe zaplecze” parafii w czasie Wielkiego Postu wspierajmy modlitwą wszystkich głoszących rekolekcje i spowiedników. Szczególnie pamiętajmy o ks. Mirosławie i ks. Dariuszu, naszych rekolekcjonistach.
- 14.03 w domu Zgromadzenia Sióstr Loretanek w Warszawie – Rembertowie odbędzie się kolejne Ogólnopolskie Spotkanie Diecezjalnych Moderatorów Żywego Różańca. Ogarniajmy to wydarzenie i wszystkich moderatorów naszą modlitwą.
3. Z życia itwórczości S.B. Pauliny Jaricot.
W 1845 r. postanowiła wprowadzić w życie plan ewangelizacji klasy robotniczej. Zainwestowała cały swój majątek w budowę fabryki noszącej imię Matki Bożej Anielskiej. Robotnicy mieli żyć wraz z rodzinami ze sprawiedliwej i dobrze wynagradzanej pracy. Ale ci, którym zaufała okazali się oszustami. Na skutek ich działalności przedsiębiorstwo zbankrutowało, a Sługa Boża straciła wszystko, co posiadała, także pożyczki udzielone przez wierzycieli i, co najważniejsze, kredyt zaufania. Wniwecz obróciło się wszystko, czego pragnęła i czemu się poświęciła. W tym czasie Paulina porównała się do Józefa zdradzonego przez swoich braci, albo jeszcze bardziej do Jezusa zdradzonego przez Judasza Iskariotę.
Resztę swojego życia spędziła zabiegając o wsparcie na spłatę długów oraz „stawianiu czoła” lawinie niewiarygodnych krytyk i oszczerstw. Ona, która tak wiele zdziałała, nie miała wówczas pieniędzy na chleb. Od 1853 r. Jej nazwisko widnieje w rejestrze ubogich parafii. W tym czasie napisała: „Krzyż jest moim jedynym skarbem. Wspaniała cząstka przypadła mi w udziale, a dziedzictwo moje jakże mi jest miłe.”
Święty Proboszcz z Ars podarował Słudze Bożej krucyfiks oraz włączył się w zbieranie ofiar dla ratowania Jej przed oszczercami. Któregoś dnia głosząc kazanie o chrześcijańskiej uległości powiedział z ambony: „Ach, drodzy bracia, również ja znam osobę, która przyjmuje chętnie krzyże i to krzyże bardzo ciężkie, oraz która dźwiga je z wielką miłością. Jest nią panna Jaricot”.
Myśli Pauliny Jaricot na wybrane dni
19.03 (św. Józefa) : Och, gdybyśmy tak uciekali się do św. Józefa, żeby zdobywać cnoty! Byłoby widać, że w naszym postepowaniu zakrólowała prostota, cierpliwość, miłosierna miłość, które podziwiamy w tym wielkim świętym. Nauczylibyśmy się od niego, jak serdecznie kochać Jezusa, trwać w niezachwianym przywiązaniu do wiary Jego Kościoła, tego Kościoła świętego, którego niejako pierwszym sanktuarium była pokorna ostoja Józefa.
22.03 : Umiłowałam Jezusa Chrystusa bardziej niż wszystko inne na ziemi, a z miłości do Niego bardziej od samej siebie umiłowałam tych wszystkich, którzy pracowali bądź cierpieli
25.03 : Ku chwale Jezusa będę opiewać piękno Dziewicy (…), a moje serce rozpłynie się w dziękczynnym uwielbieniu na widok dóbr, jakimi Pan Ją wzbogacił dla wszystkich narodów, na wszystkie wieki, by każdy, kto się do Niej ucieka, znalazł życie.
-06.03 – Środa Popielcowa
-13.03 – Róża I – tajemnice bolesne
-20.03 – Róża II – tajemnice chwalebne
-27.03 – Róża IV – tajemnice radosne
- 3.04. – Róża V –tajemnice światła
-10.04 – rekolekcje
d. Z kalendarza liturgicznego
- wchodzimy w święty czas Wielkiego Postu, w czas modlitwy, rozważania Męki Pańskiej i wynagradzania za nasze grzechy oraz grzechy całego świata. Nabożeństwa Wielkopostne niech staną się okazją do wypraszania łaski przemiany serc dla najbardziej zatwardziałych grzeszników.
- 19.03 (wtorek) – Uroczystość św. Józefa, to święto patronalne ojców. Rola ojca w rodzinie jest niezastąpiona. Tego dnia w szczególny sposób wypraszajmy dla ojców łaskę dojrzałej wiary i odpowiedzialności za powierzone im rodziny.
- 25.03 (poniedziałek) – Uroczystość Zwiastowania Pańskiego, to Dzień Świętości Życia. Warto, może już kolejny raz, podjąć duchową adopcję dziecka poczętego.
- spotkanie organizacyjne zelatorów 4.03 (poniedziałek), godz. 17.45, w Bożym Młynie
g. Inicjatywy modlitewne
- Możliwość uzyskania odpustu zupełnego po spełnieniu wymaganych do tego warunków w 25.03 w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego, po udziale w Drodze Krzyżowej i Gorzkich Żalach
- Krucjata Jednej Intencji
Uzupełniamy listę z nazwiskami osób, które włączyły się w Krucjatę. Tak niewiele trzeba: mieć w sercu intencję: „By Maryja była bardziej znana i miłowana, by Jej wezwanie z Fatimy poznał i wypełnił cały świat” i w tej intencji, gdy nadarzy się okazja, czynić dobro: myślą, słowem lub czynem.
- Jako „duchowe zaplecze” parafii w czasie Wielkiego Postu wspierajmy modlitwą wszystkich głoszących rekolekcje i spowiedników. Szczególnie pamiętajmy o ks. Mirosławie i ks. Dariuszu, naszych rekolekcjonistach.
- 14.03 w domu Zgromadzenia Sióstr Loretanek w Warszawie – Rembertowie odbędzie się kolejne Ogólnopolskie Spotkanie Diecezjalnych Moderatorów Żywego Różańca. Ogarniajmy to wydarzenie i wszystkich moderatorów naszą modlitwą.
3. Z życia itwórczości S.B. Pauliny Jaricot.
W 1845 r. postanowiła wprowadzić w życie plan ewangelizacji klasy robotniczej. Zainwestowała cały swój majątek w budowę fabryki noszącej imię Matki Bożej Anielskiej. Robotnicy mieli żyć wraz z rodzinami ze sprawiedliwej i dobrze wynagradzanej pracy. Ale ci, którym zaufała okazali się oszustami. Na skutek ich działalności przedsiębiorstwo zbankrutowało, a Sługa Boża straciła wszystko, co posiadała, także pożyczki udzielone przez wierzycieli i, co najważniejsze, kredyt zaufania. Wniwecz obróciło się wszystko, czego pragnęła i czemu się poświęciła. W tym czasie Paulina porównała się do Józefa zdradzonego przez swoich braci, albo jeszcze bardziej do Jezusa zdradzonego przez Judasza Iskariotę.
Resztę swojego życia spędziła zabiegając o wsparcie na spłatę długów oraz „stawianiu czoła” lawinie niewiarygodnych krytyk i oszczerstw. Ona, która tak wiele zdziałała, nie miała wówczas pieniędzy na chleb. Od 1853 r. Jej nazwisko widnieje w rejestrze ubogich parafii. W tym czasie napisała: „Krzyż jest moim jedynym skarbem. Wspaniała cząstka przypadła mi w udziale, a dziedzictwo moje jakże mi jest miłe.”
Święty Proboszcz z Ars podarował Słudze Bożej krucyfiks oraz włączył się w zbieranie ofiar dla ratowania Jej przed oszczercami. Któregoś dnia głosząc kazanie o chrześcijańskiej uległości powiedział z ambony: „Ach, drodzy bracia, również ja znam osobę, która przyjmuje chętnie krzyże i to krzyże bardzo ciężkie, oraz która dźwiga je z wielką miłością. Jest nią panna Jaricot”.
Myśli Pauliny Jaricot na wybrane dni
19.03 (św. Józefa) : Och, gdybyśmy tak uciekali się do św. Józefa, żeby zdobywać cnoty! Byłoby widać, że w naszym postepowaniu zakrólowała prostota, cierpliwość, miłosierna miłość, które podziwiamy w tym wielkim świętym. Nauczylibyśmy się od niego, jak serdecznie kochać Jezusa, trwać w niezachwianym przywiązaniu do wiary Jego Kościoła, tego Kościoła świętego, którego niejako pierwszym sanktuarium była pokorna ostoja Józefa.
22.03 : Umiłowałam Jezusa Chrystusa bardziej niż wszystko inne na ziemi, a z miłości do Niego bardziej od samej siebie umiłowałam tych wszystkich, którzy pracowali bądź cierpieli
25.03 : Ku chwale Jezusa będę opiewać piękno Dziewicy (…), a moje serce rozpłynie się w dziękczynnym uwielbieniu na widok dóbr, jakimi Pan Ją wzbogacił dla wszystkich narodów, na wszystkie wieki, by każdy, kto się do Niej ucieka, znalazł życie.
Widoczniej
- Szczegóły
Armii Krajowej. Z posługą sakramentalną u Państwa R. Jako niewidomi powinni wpaść w wiele dołów, a nie wpadają. Wspólnie potrafią je omijać. Trwa rehabilitacja p. Stanisława po urazie w wyniku upadku na śliskiej nawierzchni. Wtedy też szli razem, lecz podobne upadki zdarzają się często rownież tym, którzy widzą.
Widzą więc, czy nie widzą? Może jest tak, że to ja obserwując ich, czegoś nie dostrzegam, albo dostrzegam za wiele?...
P. Józefa stwierdza, że nie może się doczekać, kiedy Stanisław wstanie z łóżka, bo ciężko jest jej samej się przemieszczać. Woli chodzić z nim. Dodaje też, że zniechęcała jak mogła przyszłego męża przed ślubem, żeby nie wpadł w wielki dół stając na całe życie u jej boku. Nie dał się zwieść. Widział i wiedział swoje.
Są ...
Tym razem nie zdobędę się na ocenę tego, jacy są Państwo R. Nie chciałbym zejść z drogi subtelnej powściągliwości w ocenie, nakreślonej przez Ewangelię. Nie chciałbym stracić z pola widzenia niczego z tego, co widzą Państwo R.
Ich relacje powinny wystarczyć.
Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta. Łk 6,45 w przekładzie Biblii Tysiąclecia
Widzą więc, czy nie widzą? Może jest tak, że to ja obserwując ich, czegoś nie dostrzegam, albo dostrzegam za wiele?...
P. Józefa stwierdza, że nie może się doczekać, kiedy Stanisław wstanie z łóżka, bo ciężko jest jej samej się przemieszczać. Woli chodzić z nim. Dodaje też, że zniechęcała jak mogła przyszłego męża przed ślubem, żeby nie wpadł w wielki dół stając na całe życie u jej boku. Nie dał się zwieść. Widział i wiedział swoje.
Są ...
Tym razem nie zdobędę się na ocenę tego, jacy są Państwo R. Nie chciałbym zejść z drogi subtelnej powściągliwości w ocenie, nakreślonej przez Ewangelię. Nie chciałbym stracić z pola widzenia niczego z tego, co widzą Państwo R.
Ich relacje powinny wystarczyć.
Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta. Łk 6,45 w przekładzie Biblii Tysiąclecia
Wielki Post z Franciszkiem
- Szczegóły
"Wielki Post" Syna Bożego polegał na tym, że wyszedł On na pustynię stworzenia, aby wprowadzić je na nowo do tego ogrodu komunii z Bogiem, który był wcześniej niż grzech pierworodny (por. Mk 1, 12-13; Iz 51, 3). Niech nasz Wielki Post będzie kroczeniem po tej samej ścieżce, aby zanieść nadzieję Chrystusową także stworzeniu, które «zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych» (Rz 8, 21).
Z Orędzia na Wielki Post 2019 Papieża Franciszka, 3, detale pustynnych pejzaży z Namibii i Algierii zaczerpnięte z fotografii globtroterów o nick'ach menhir i aszy007.
Z Orędzia na Wielki Post 2019 Papieża Franciszka, 3, detale pustynnych pejzaży z Namibii i Algierii zaczerpnięte z fotografii globtroterów o nick'ach menhir i aszy007.
Zasłużona dla Archidiecezji Krakowskiej
- Szczegóły
Nauczyłam się modlić, śpiewając - wyznała p. Danuta Degórska Czubek, dyrygentka międzyparafialnego Chóru Amicus podczas świętowania jubileuszu 35-lecia istnienia chóru w parafii św. Jana Kantego. Podczas osobistej modlitwy najchętniej sięgam do tekstów kilkuset pieśni, które po opracowaniu włączyliśmy do repertuaru naszego chóru. P. Dyrygent w czasie Mszy św. jubileuszowej w ubiegłą niedzielę (24 lutego br. o godzinie 17.00) otrzymała Złoty Medal św. Jana Pawła II za zasługi dla Archidiecezji Krakowskiej, który przyznał jej Arcybiskup, Metropolita Krakowski Marek Jędraszewski. Dekoracji Zasłużonej dokonał ks. prałat Jan Franczak - opiekun chóru od początku jego działalności. W ten sposób Pani Danuta wraz z p. Józefem Płazińskim (l. 92) wieloletnim pracownikiem kancelarii parafialnej tworzy poszerzające się, dostojne grono Parafian Zasłużonych dla Archidiecezji Krakowskiej odznaczonych przez Biskupa Ordynariusza.
P. Danuta Degórska Czubek urodziła się przed 82 laty w Lesku. Jest wdową od 24 lat, matką dwojga dzieci Henryka i Ireny, babcią 6 wnuków, prababcią. Swego męża, Jana Czubka, późniejszego profesora geofizyki, pracownika naukowego AGH i Instytutu Fizyki Jądrowej w Krakowie, poznała w czasie jednego ze spływów Pisą w 1957 r. jako uczestniczka Rodzinki ks. Karola Wojtyły - Wujka. Zresztą małżeństwo Danuty i Jana pobłogosławił cztery lata później ks. bp Karol Wojtyła w kaplicy Batorego w katedrze na Wawelu. Pani Danuta posiada wyższe wykształcenie muzyczne. Była wykładowczynią Instytutu Liturgicznego w Krakowie i Akademii Muzycznej w Krakowie na wydziale wokalnym. Jest naszą parafianką.
Jak zaświadcza ks. prałat Franczak, pierwszy proboszcz parafii, Uhonorowana dbała o śpiew kościelny we wspólnocie parafialnej. Prowadziła chór mieszany Amicus, który w latach świetności skupiał 50 śpiewaków-amatorów. Regularnie, dwa razy w tygodniu prowadziła próby chóru. Dbała o przygotowanie pełnego repertuaru wokalnego wielu uroczystości parafialnych, jak również w ościennych parafiach. Podczas pielgrzymek chóru do Watykanu, do Wilna, czy do Lwowa podobnie. Amicus koncertował również pod dyrekcją pani Danuty we Francji i na Węgrzech. W pracy zdyscyplinowana, wymagająca od siebie i innych. Obdarzona kulturą osobistą, dbająca o praktykowaną religijność. W czasie przyjęcia dla chórzystów przygotowanego po Mszy św. w Bożym Młynie skromnie podkreślała, że wyróżnienie eksponuje wkład wszystkich chórzystów w liturgię parafialną.
Gratulujemy pani Danuto! Dziękujemy wszystkim Członkom Chóru Amicus za dbałość o oprawę wokalną uroczystości od początku istnienia parafii, a ponieważ świętowanie Jublileuszu jest jednocześnie zakończeniem jego działalności - życzymy Im załużonego odpoczynku. Ufamy, że modlitwa wielu i dbałość o zachowanie tradycji wspólnego, polifonicznego śpiewania niektórych przetrwają w parafii przez kolejne dziesięciolecia.
P. Danuta Degórska Czubek urodziła się przed 82 laty w Lesku. Jest wdową od 24 lat, matką dwojga dzieci Henryka i Ireny, babcią 6 wnuków, prababcią. Swego męża, Jana Czubka, późniejszego profesora geofizyki, pracownika naukowego AGH i Instytutu Fizyki Jądrowej w Krakowie, poznała w czasie jednego ze spływów Pisą w 1957 r. jako uczestniczka Rodzinki ks. Karola Wojtyły - Wujka. Zresztą małżeństwo Danuty i Jana pobłogosławił cztery lata później ks. bp Karol Wojtyła w kaplicy Batorego w katedrze na Wawelu. Pani Danuta posiada wyższe wykształcenie muzyczne. Była wykładowczynią Instytutu Liturgicznego w Krakowie i Akademii Muzycznej w Krakowie na wydziale wokalnym. Jest naszą parafianką.
Jak zaświadcza ks. prałat Franczak, pierwszy proboszcz parafii, Uhonorowana dbała o śpiew kościelny we wspólnocie parafialnej. Prowadziła chór mieszany Amicus, który w latach świetności skupiał 50 śpiewaków-amatorów. Regularnie, dwa razy w tygodniu prowadziła próby chóru. Dbała o przygotowanie pełnego repertuaru wokalnego wielu uroczystości parafialnych, jak również w ościennych parafiach. Podczas pielgrzymek chóru do Watykanu, do Wilna, czy do Lwowa podobnie. Amicus koncertował również pod dyrekcją pani Danuty we Francji i na Węgrzech. W pracy zdyscyplinowana, wymagająca od siebie i innych. Obdarzona kulturą osobistą, dbająca o praktykowaną religijność. W czasie przyjęcia dla chórzystów przygotowanego po Mszy św. w Bożym Młynie skromnie podkreślała, że wyróżnienie eksponuje wkład wszystkich chórzystów w liturgię parafialną.
Gratulujemy pani Danuto! Dziękujemy wszystkim Członkom Chóru Amicus za dbałość o oprawę wokalną uroczystości od początku istnienia parafii, a ponieważ świętowanie Jublileuszu jest jednocześnie zakończeniem jego działalności - życzymy Im załużonego odpoczynku. Ufamy, że modlitwa wielu i dbałość o zachowanie tradycji wspólnego, polifonicznego śpiewania niektórych przetrwają w parafii przez kolejne dziesięciolecia.